YildizTozu
Member
Fitoterapi özetlemek gerekirse “hastalıkların tıbbi bitkilerle tedavi edilmesi” bilimidir.
Fitoterapi yalnızca hastalıkların tedavisinde değil, kemoterapi üzere ağır uygulamaların yan tesirlerinin minimize edilmesinde de tesirlidir.
Fitoterapi ile ilgilenen uzmanlar, klinikler, hastaneler, laboratuarlar çabucak her bitki üzerine çalışmalar yapmaktadır.
Bunlar içinde bilhassa sarımsak, ginkgo biloba, ginseng, sarı kantaron ve reishi mantarı besin desteklerinde büyük hisseye sahiptir. “Bitkisel tedavi” “cerrahi prosedürlere karşı olmak” demek değildir.
Bugün tıbbi bitkileri kullanmak çağdaş tıbbın da bir kesimi haline gelmiştir.
Uzakdoğu’da da batı ülkelerinde de tıbbi bitkiler hastalıkların tedavilerinde etkin olarak kullanılmaktadır. Bugün hastaların yaklaşık % 70’i hekimlerine bitkisel tedaviyi danışıyor, birfazlaca ülkede hekimler reçete ile bitkisel destekler öneriyor.
Örneğin Almanya’da tabiplerin yazdığı reçetelerin % 65’i Fitoterapi mamüllerinden oluşuyor. Türkiye’de ise bu oran çabucak hemen istenilen düzeyde değildir. Sıhhat Bakanlığı Fitoterapi’yi resmi olarak kabul etmiştir. Bakanlığa bağlı Klasik ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamaları Daire Başkanlığı çalışmaları takip etmektedir.
Tıbbi bitkiler biroldukca hastalığın tedavisinde başarılı sonuçlar vermektedir lakin bu bitkileri rastgele kullanmak gerçek değildir.
Nasıl bir antibiyotik komşu-arkadaş tavsiyesi ile kullanılamıyorsa bitkisel besin destekleri de öyledir.
Muhakkak bir uzmanın tavsiyeleri alınmalı.
Bugün çağdaş teknik imkanlar kullanılarak ekstrakt denilen bitki özleri kullanılmaktadır.
Bunların laboratuar tahlilleri yapıldığı için hangi bitkinin istenilen tesirlere sahip olduğu da tahlil edilebilmektedir.
Örneğin nane bitkisinin özünü kullanacaksanız, rastgele nane toplayıp bunun özünü çıkarmak formunda olmaz.
Bunun laboratuar ortamında tahlillerden geçirilerek hazırlanması gerekir.
Tıbbi bitkileri ekstrakt hale getirmek, verilmesi gereken etken maddeyi standardize etmek demektir.
Fitoterapi yalnızca hastalıkların tedavisinde değil, kemoterapi üzere ağır uygulamaların yan tesirlerinin minimize edilmesinde de tesirlidir.
Fitoterapi ile ilgilenen uzmanlar, klinikler, hastaneler, laboratuarlar çabucak her bitki üzerine çalışmalar yapmaktadır.
Bunlar içinde bilhassa sarımsak, ginkgo biloba, ginseng, sarı kantaron ve reishi mantarı besin desteklerinde büyük hisseye sahiptir. “Bitkisel tedavi” “cerrahi prosedürlere karşı olmak” demek değildir.
Bugün tıbbi bitkileri kullanmak çağdaş tıbbın da bir kesimi haline gelmiştir.
Uzakdoğu’da da batı ülkelerinde de tıbbi bitkiler hastalıkların tedavilerinde etkin olarak kullanılmaktadır. Bugün hastaların yaklaşık % 70’i hekimlerine bitkisel tedaviyi danışıyor, birfazlaca ülkede hekimler reçete ile bitkisel destekler öneriyor.
Örneğin Almanya’da tabiplerin yazdığı reçetelerin % 65’i Fitoterapi mamüllerinden oluşuyor. Türkiye’de ise bu oran çabucak hemen istenilen düzeyde değildir. Sıhhat Bakanlığı Fitoterapi’yi resmi olarak kabul etmiştir. Bakanlığa bağlı Klasik ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamaları Daire Başkanlığı çalışmaları takip etmektedir.
Tıbbi bitkiler biroldukca hastalığın tedavisinde başarılı sonuçlar vermektedir lakin bu bitkileri rastgele kullanmak gerçek değildir.
Nasıl bir antibiyotik komşu-arkadaş tavsiyesi ile kullanılamıyorsa bitkisel besin destekleri de öyledir.
Muhakkak bir uzmanın tavsiyeleri alınmalı.
Bugün çağdaş teknik imkanlar kullanılarak ekstrakt denilen bitki özleri kullanılmaktadır.
Bunların laboratuar tahlilleri yapıldığı için hangi bitkinin istenilen tesirlere sahip olduğu da tahlil edilebilmektedir.
Örneğin nane bitkisinin özünü kullanacaksanız, rastgele nane toplayıp bunun özünü çıkarmak formunda olmaz.
Bunun laboratuar ortamında tahlillerden geçirilerek hazırlanması gerekir.
Tıbbi bitkileri ekstrakt hale getirmek, verilmesi gereken etken maddeyi standardize etmek demektir.