BadılCan
Member
Etkileyici çalışmaları ikiyüzlülüğü ve kendini beğenmişliği ortadan kaldıran ve duyarlı okuyucularda yankı uyandıran, iki kez Pulitzer Ödülü sahibi editoryal karikatürist Don Wright, 24 Mart'ta Palm Beach, Florida'daki evinde öldü. 90 yaşındaydı.
Ölümü gazeteci arkadaşı eşi Carolyn Wright tarafından doğrulandı.
Bay Wright, 45 yıllık kariyeri boyunca 1988'de kapanan The Miami News ve ardından 2008'de emekli olana kadar çalıştığı The Palm Beach Post için yaklaşık 11.000 karikatür çizdi. Ancak Florida'nın çok ötesinde bir okuyucu kitlesine ulaştı: karikatürleri ülke çapındaki gazetelerde yayımlandı.
Bay Wright'ın okurları onun nerede durduğunu ve en önemlisi neye karşı olduğunu, Vietnam Savaşı olup olmadığını biliyordu; İsrail'in Güney Afrika'daki apartheid yanlısı rejime askeri desteği (mum yerine roketli bir menora tasvir etti); din adamlarının cinsel istismarı; komünizm karşıtı uç grup olan John Birch Topluluğu; ve ayrımcılar, özellikle de şiddet yanlısı Ku Klux Klan.
Bay Wright, 1966'daki ilk Pulitzer zaferinin ertesi sabahı, Alabama'nın ayrımcı valisi George C. Wallace'tan bir telgraf aldı. “Bazen en kötü karikatüristler bile açıklanamaz bir şekilde çalışmalarıyla tanınıyor” dedi. “Ayakkabı tam olduysa giy onu.” Bay Wright çerçeveli telgrafı evinde sakladı.
Dünyanın nükleer kıyametten korktuğu Soğuk Savaş sırasında yayınlanan ilk ödüllü karikatür, paçavralar içindeki iki adamın çorak, bombalarla dolu bir arazide birbirleriyle karşılaşmasını gösteriyordu. “Yani,” diye sorar biri diğerine, “yalnızca blöf mü yapıyordun?”
1980 Pulitzer Ödülü'nü kazanan eseri, iki Florida eyaleti hapishane gardiyanının bir cesedi elektrikli sandalyeden uzağa taşıdığını gösteriyordu. Biri soruyor: “Vali neden bunu yaptığımızı söyledi?” Diğeri ise “İnsan hayatına değer verdiğimizi açıkça belirtmek için” diye yanıtlıyor.
Bay Wright aynı zamanda beş kez Pulitzer finalistiydi ve “Wright On!” A Collection of Political Cartoons” (1971) ve “Wright Side Up” (1981) dahil olmak üzere üç kitabın yazarıydı.
Karikatürleri önce The Washington Star, ardından Haber ve son olarak da Tribune Media Services tarafından dağıtıldı.
Bay Wright, siyaset, spor ve diğer alanlardan önde gelen poz verenleri etkilemek için gece geç saatlere kadar bir illüstrasyon panosunda titizlikle bir araya getirdiği tüm mürekkep, grafit ve pastel boyalara rağmen, okuyuculardan en güçlü tepkiyi alan tek karikatürün şöyle olduğunu sık sık söyledi: ” Walt Disney'in 1966'daki ölümünden sonra çizdiği duygusal bir resim. Mickey Mouse ve diğer Disney karakterlerini gözyaşları içinde gösterdi.
Bay Disney'in dul eşi Lillian Disney, Bay Wright'ın karikatür için orijinal çizimini talep etti ve 1997'deki ölümünden sonra onu Kongre Kütüphanesi'ne miras bıraktı.
1989'da The New Yorker, Bay Wright'ın, çalışmaları Çinli entelektüellere ve iş adamlarına o yılki Tiananmen Meydanı öğrenci ayaklanmasını destekleme konusunda ilham veren birkaç Amerikalı karikatürist arasında yer aldığını bildirdi.
Donald Conway Wright, 23 Ocak 1934'te Los Angeles'ta Charles ve Evelyn (Olberg) Wright'ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası havayolu bakım müdürüydü ve annesi evi yönetiyordu.
Aile, Don çocukken Florida'ya taşındı. Çizim yapmaktan her zaman keyif aldı ve 1952'de Miami Edison Lisesi'nden mezun olduktan sonra The Miami News'in sanat departmanına bir iş başvurusunda bulundu. Bunun yerine gazete onu fotoğrafçılık bölümünde işe aldı ve karikatürlere zaten ilgi duymasına rağmen ona bir kamera verdi.
Daha sonra Havana'ya giren muzaffer bir Fidel Castro'nun, ışıltılı bir Elvis Presley'in, İslam'a geçip adını Muhammed Ali olarak değiştirmeden önce Miami Beach'teki bir spor salonunda heybetli bir Cassius Clay'in ve hırslı bir Senatör John F. Kennedy'nin klasik fotoğraflarını çekti. bir otel odasında ceket, kravat ve boxer şort giyiyor.
Kendi kendini yetiştirmiş bir fotoğrafçı ve aynı zamanda bir illüstratör olan Bay Wright, bir fotoğrafçının işçiliğini ve detaylara verdiği önemi bir illüstratörün yaratıcılığıyla birleştirdi.
Tanıştıklarında The Miami News'de muhabir olan eşi Bayan Wright, “Her zaman çizim yapıyordu, her zaman karalama yapıyordu” diye anımsıyordu.
Bay Wright, askerlik hizmetinden sonra The Miami News'e geri döndü ve gazetenin editörleri onun transfer edilmemesi halinde ayrılacağından korkarak karikatürlerinden bazılarını yayınlamaya başladı ve onu grafik editörü olarak sanat departmanına gönderdi. 1963'ten itibaren karikatürleri editör sayfasında düzenli olarak yer aldı.
1989'da The News gibi Cox Newspapers'ın sahibi olduğu The Post tarafından işe alındı.
Bay Knight'ın hayatta kalanları arasında karısının yanı sıra David adında küçük bir erkek kardeş de var.
Bay Wright, karikatürlerinin her birinin hit olmadığını kabul etti.
1994'te The Times'a “Son teslim tarihiniz var” dedi, “ve üç fikriniz var, birincisini hurdaya çıkarırsınız, ikincisini hurdaya çıkarırsınız, zamanınız biter ve tükenirsiniz.” , bu Klişe daha iyi görünüyor.
The Post'tan emekli olduğunda, karikatürlerinin çoğu zaman can alıcı noktalar içermesine rağmen amacının mizahi olmak olmadığını açıkladı.
Bay Wright, “Bazen kaç okuyucunun karikatürlerin hafif ve eğlenceli 'tuhaf' olması gerektiğine inandığına şaşırıyorum” dedi. “Mizahın pek çok akrabası var – ironik, incelikli, şakacı ve hatta siyahi – hepsi bitmek bilmeyen Irak savaşını, beceriksiz ve yozlaşmış politikacıları, artan işsizliği, durgunluğu, Amerikalıların evlerini kaybetmesini vb. hedefliyor.”
“Ama bir an düşünün,” diye ekledi. “Ne kadar komikler?”
Ölümü gazeteci arkadaşı eşi Carolyn Wright tarafından doğrulandı.
Bay Wright, 45 yıllık kariyeri boyunca 1988'de kapanan The Miami News ve ardından 2008'de emekli olana kadar çalıştığı The Palm Beach Post için yaklaşık 11.000 karikatür çizdi. Ancak Florida'nın çok ötesinde bir okuyucu kitlesine ulaştı: karikatürleri ülke çapındaki gazetelerde yayımlandı.
Bay Wright'ın okurları onun nerede durduğunu ve en önemlisi neye karşı olduğunu, Vietnam Savaşı olup olmadığını biliyordu; İsrail'in Güney Afrika'daki apartheid yanlısı rejime askeri desteği (mum yerine roketli bir menora tasvir etti); din adamlarının cinsel istismarı; komünizm karşıtı uç grup olan John Birch Topluluğu; ve ayrımcılar, özellikle de şiddet yanlısı Ku Klux Klan.
Bay Wright, 1966'daki ilk Pulitzer zaferinin ertesi sabahı, Alabama'nın ayrımcı valisi George C. Wallace'tan bir telgraf aldı. “Bazen en kötü karikatüristler bile açıklanamaz bir şekilde çalışmalarıyla tanınıyor” dedi. “Ayakkabı tam olduysa giy onu.” Bay Wright çerçeveli telgrafı evinde sakladı.
Dünyanın nükleer kıyametten korktuğu Soğuk Savaş sırasında yayınlanan ilk ödüllü karikatür, paçavralar içindeki iki adamın çorak, bombalarla dolu bir arazide birbirleriyle karşılaşmasını gösteriyordu. “Yani,” diye sorar biri diğerine, “yalnızca blöf mü yapıyordun?”
1980 Pulitzer Ödülü'nü kazanan eseri, iki Florida eyaleti hapishane gardiyanının bir cesedi elektrikli sandalyeden uzağa taşıdığını gösteriyordu. Biri soruyor: “Vali neden bunu yaptığımızı söyledi?” Diğeri ise “İnsan hayatına değer verdiğimizi açıkça belirtmek için” diye yanıtlıyor.
Bay Wright aynı zamanda beş kez Pulitzer finalistiydi ve “Wright On!” A Collection of Political Cartoons” (1971) ve “Wright Side Up” (1981) dahil olmak üzere üç kitabın yazarıydı.
Karikatürleri önce The Washington Star, ardından Haber ve son olarak da Tribune Media Services tarafından dağıtıldı.
Bay Wright, siyaset, spor ve diğer alanlardan önde gelen poz verenleri etkilemek için gece geç saatlere kadar bir illüstrasyon panosunda titizlikle bir araya getirdiği tüm mürekkep, grafit ve pastel boyalara rağmen, okuyuculardan en güçlü tepkiyi alan tek karikatürün şöyle olduğunu sık sık söyledi: ” Walt Disney'in 1966'daki ölümünden sonra çizdiği duygusal bir resim. Mickey Mouse ve diğer Disney karakterlerini gözyaşları içinde gösterdi.
Bay Disney'in dul eşi Lillian Disney, Bay Wright'ın karikatür için orijinal çizimini talep etti ve 1997'deki ölümünden sonra onu Kongre Kütüphanesi'ne miras bıraktı.
1989'da The New Yorker, Bay Wright'ın, çalışmaları Çinli entelektüellere ve iş adamlarına o yılki Tiananmen Meydanı öğrenci ayaklanmasını destekleme konusunda ilham veren birkaç Amerikalı karikatürist arasında yer aldığını bildirdi.
Donald Conway Wright, 23 Ocak 1934'te Los Angeles'ta Charles ve Evelyn (Olberg) Wright'ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası havayolu bakım müdürüydü ve annesi evi yönetiyordu.
Aile, Don çocukken Florida'ya taşındı. Çizim yapmaktan her zaman keyif aldı ve 1952'de Miami Edison Lisesi'nden mezun olduktan sonra The Miami News'in sanat departmanına bir iş başvurusunda bulundu. Bunun yerine gazete onu fotoğrafçılık bölümünde işe aldı ve karikatürlere zaten ilgi duymasına rağmen ona bir kamera verdi.
Daha sonra Havana'ya giren muzaffer bir Fidel Castro'nun, ışıltılı bir Elvis Presley'in, İslam'a geçip adını Muhammed Ali olarak değiştirmeden önce Miami Beach'teki bir spor salonunda heybetli bir Cassius Clay'in ve hırslı bir Senatör John F. Kennedy'nin klasik fotoğraflarını çekti. bir otel odasında ceket, kravat ve boxer şort giyiyor.
Kendi kendini yetiştirmiş bir fotoğrafçı ve aynı zamanda bir illüstratör olan Bay Wright, bir fotoğrafçının işçiliğini ve detaylara verdiği önemi bir illüstratörün yaratıcılığıyla birleştirdi.
Tanıştıklarında The Miami News'de muhabir olan eşi Bayan Wright, “Her zaman çizim yapıyordu, her zaman karalama yapıyordu” diye anımsıyordu.
Bay Wright, askerlik hizmetinden sonra The Miami News'e geri döndü ve gazetenin editörleri onun transfer edilmemesi halinde ayrılacağından korkarak karikatürlerinden bazılarını yayınlamaya başladı ve onu grafik editörü olarak sanat departmanına gönderdi. 1963'ten itibaren karikatürleri editör sayfasında düzenli olarak yer aldı.
1989'da The News gibi Cox Newspapers'ın sahibi olduğu The Post tarafından işe alındı.
Bay Knight'ın hayatta kalanları arasında karısının yanı sıra David adında küçük bir erkek kardeş de var.
Bay Wright, karikatürlerinin her birinin hit olmadığını kabul etti.
1994'te The Times'a “Son teslim tarihiniz var” dedi, “ve üç fikriniz var, birincisini hurdaya çıkarırsınız, ikincisini hurdaya çıkarırsınız, zamanınız biter ve tükenirsiniz.” , bu Klişe daha iyi görünüyor.
The Post'tan emekli olduğunda, karikatürlerinin çoğu zaman can alıcı noktalar içermesine rağmen amacının mizahi olmak olmadığını açıkladı.
Bay Wright, “Bazen kaç okuyucunun karikatürlerin hafif ve eğlenceli 'tuhaf' olması gerektiğine inandığına şaşırıyorum” dedi. “Mizahın pek çok akrabası var – ironik, incelikli, şakacı ve hatta siyahi – hepsi bitmek bilmeyen Irak savaşını, beceriksiz ve yozlaşmış politikacıları, artan işsizliği, durgunluğu, Amerikalıların evlerini kaybetmesini vb. hedefliyor.”
“Ama bir an düşünün,” diye ekledi. “Ne kadar komikler?”