BadılCan
Member
Yirmi yılı aşkın bir süre boyunca PBS'de “The MacNeil/Lehrer Report”un ortak sunucusu olarak saçma sapan akşam haber programları sunan, daha sonra “The MacNeil/Lehrer NewsHour” olarak genişletilen Kanada doğumlu gazeteci Robert MacNeil, Cuma günü erken saatlerde hayatını kaybetti. Manhattan . 93 yaşındaydı.
NewYork-Presbyterian Hastanesi'ndeki ölümü, kızı Alison MacNeil tarafından doğrulandı.
Bay MacNeil, kariyerinin başlarında NBC News'te zaman geçirmiş ve Başkan John F. Kennedy'nin suikasta kurban gittiği gün Dallas'taki istasyonda muhabirlik yapmıştı. Ancak sonunda Amerikan ticari yayıncılarının gösterişli tarzını reddetti ve 1971'de yeni kurulan Kamu Yayın Servisi'ne katıldı.
Daha önce çalıştığı BBC'de bilediği haber burnunu da yanında getirdi ve ABD kamu televizyonunun haberciliğe yönelik derinlemesine ve tarafsız yaklaşımını şekillendirmede kilit bir figür haline geldi.
1973'te PBS için Senato Watergate duruşmalarını haber yapmak üzere Jim Lehrer ile yapılan işbirliği, prime time yayınlarının akşam yayını için uygun olmadığını düşünen birçok yerel kamu istasyonunun işletmecileri arasında pek popüler değildi. Ancak iki adamın ciddi tavrı izleyiciler tarafından olumlu karşılandı, programlar Emmy Ödülü kazandı ve sonunda kalıcı bir işbirliği kurdu.
Ekim 1975'te, bazı büyük kamu ağları, Bay MacNeil'in her akşam tek bir konuyu inceleyen ve gösterişli üretim değerlerinden kaçınan çalışmasının yarım saatlik bir versiyonu olan “Robert MacNeil Raporu”nu yayınlamaya başladı. Bir yıl içinde programın adı “MacNeil/Lehrer Raporu” olarak değiştirildi. 1983'te yeniden genişleyerek ülkenin ilk tam saatlik akşam haberleri olan çok konulu bir program olan “The MacNeil/Lehrer NewsHour” haline geldi.
Program, yerel ticari kuruluşların giderek artan cömert haber programlarına karşı açık bir karşı duruş sağladı ve tüm büyük yayın gazeteciliği ödüllerini kazandı.
Bay MacNeil toplum içinde çok çekingen biriydi ve arkadaşları tarafından ilgi çekici ve inanılmaz derecede komik görülüyordu. Eleştirmenlerin sıkıcı olarak nitelendirdiği ancak kendisinin kamu yararına medeni söylem olarak tanımladığı gerçekçi yayın tarzıyla gurur duyuyordu. Unutulmaz bir örnek, 1985'te Fidel Castro'yla yaptığı bir saat süren röportajdı. Bu röportajda Bay Castro, kısmen “ABD'nin yanında yer almayacağı” için 1979'da Sovyetlerin Afganistan'ı işgalini gönülsüzce savundu.
Bay MacNeil röportaj tarzını ve programının önemli konulara sansasyonel olmayan yaklaşımını savundu. 1995'te Haberler'a günlük haber programından çekildiğini yazdığında, “Hikaye dolu, savcılık röportajına, dikkati röportajı yapan kişiye çekmek için tasarlanmış, asık suratlı, yanlış duygularla veya teatral saldırgan sorularla dolu röportaja dayanamıyorum” dedi. .
“Bu ülkedeki her gazetecinin demokratik sistemin işleyişini sağlamakta çıkarı vardır ve demokrasi kurumlarının ciddiye alınmaya değer olduğunu düşünüyorum” diye ekledi. “Bu çok eski moda, sevimsiz bir görüş ama Jim ve ben de aynı fikirdeyiz ve programımızın bu şekilde olmasının nedenlerinden biri de bu.”
Robin olarak bilinen Robert Breckenridge Ware MacNeil, 19 Ocak 1931'de Montreal'de doğdu ve Nova Scotia'nın liman kenti Halifax'ta büyüdü. Babası Robert AS MacNeil, 2. Dünya Savaşı sırasında Kanada Kraliyet Donanması'nda görev yaptı, konvoy eskort gemilerine komuta etti ve daha sonra Kanada Kraliyet Atlı Polisine katıldı. Annesi Margaret (Oxner) MacNeil, kocası savaştayken birkaç yıl çocuklarını tek başına büyütmek zorunda kaldı.
Bay MacNeil, Halifax'taki Dalhousie Üniversitesi'nde okurken, Canadian Broadcasting Corp.'tan bir yapımcı onu gördü. “Othello” adlı bir okul prodüksiyonunda rol aldı ve CBC radyo yapımlarında ve sonunda günlük bir radyo pembe dizisinde rol alması için işe alındı.
Kısa süre sonra tam zamanlı sahne oyunculuğunu denemek için üniversiteyi bıraktı, ancak oyun yazarı olmaya daha uygun olduğuna karar verdi ve bu kez Ottawa'daki Carleton Üniversitesi'nde okula döndü. Halen üniversitedeyken, CBC'de ulusal radyo spikeri olarak çalıştı ve ardından CBC'nin yeni televizyon ağında bir çocuk programına da ev sahipliği yaptı.
Mezun olduktan sonra oyun yazmak için İngiltere'ye taşındı, ancak kısa süre sonra para kazanmak için gazeteciliğe yöneldi. 1995'te Times'a şunları söyledi: “Altın kariyerlerden birine sahiptim; öylece süzülüyordu.”
Bay MacNeil, Londra'daki Reuters haber ajansında beş yıl çalıştıktan sonra 1960 yılında NBC News'e geçti ve sonunda John Chancellor'ın yerini alarak Afrika'daki savaşları ve Küba Füze Krizini haber yapan çok yönlü bir yabancı muhabir oldu. (Ekim 1962'deki bu olaydan yaklaşık bir hafta sonra, o ve diğer beş gazeteci, Castro hükümeti tarafından Havana'daki bir otelde ev hapsinde tutuldu.) Berlin Duvarı'nın inşası sırasında oradaydı ve daha sonra 1989'da duvarın yıkılmasını haber yaptı.
Bay MacNeil, 1963'te Washington'u korumakla görevlendirildi ve 22 Kasım'da Başkan Kennedy Dallas'ta suikasta uğradığında ilk başkanlık gezisindeydi. Her ne kadar cinayetle ilgili haberleri NBC News'teki meslektaşlarının gölgesinde kalsa da, o günün dramını ilk elden deneyimlemiş olabilir.
Dealey Plaza'da ateş açıldıktan sonra, Bay MacNeil en yakın bina olan Texas Okul Kitap Deposu'na -ölümcül atışların yapıldığı binaya- doğru ilerledi. Orada, ayrılan bir adama ve lobideki bir başka adama en yakın telefonun nerede olduğunu sordu. Kennedy'nin suikastçı olmakla suçlanan Lee Harvey Oswald daha sonra Dallas polisine binada bir Gizli Servis ajanıyla karşılaştığını söyledi. Tarihçi William Manchester, 1967 tarihli “Bir Başkanın Ölümü” adlı kitabında takım elbiseli, mürettebat kesimli ve basın rozetli adamın aslında Bay MacNeil olduğu sonucuna vardı.
Bay MacNeil, “Doğru Zamanda Doğru Yer” (1982) adlı otobiyografisinde şunları yazdı: “Mümkündü, ancak konuştuğum genç adamlardan birinin Oswald olduğunu doğrulamamın hiçbir yolu yoktu.”
1965 yılında Bay MacNeil, NBC'nin yarım saatlik hafta sonu haber programı “The Scherer-MacNeil Report”ta Ray Scherer ile birlikte sunucu oldu. Ancak iki yıl sonra Londra'ya döndü ve 1971'de PBS'ye geçmeden önce BBC'nin Panorama programında muhabirlik yaptı.
Manhattan ve Nova Scotia'da yaşayan Bay MacNeil, 1997 yılında Amerikan vatandaşı oldu ve aynı yıl Kanada Nişanı Memuru olarak atandı. 2003 tarihli anı kitabı Ülkemi Arıyorum: Amerika'da Kendimi Bulmak'ta çifte vatandaş olarak hayatını yansıtıyordu.
Eşi Donna MacNeil 2015 yılında öldü. Rosemarie Coopland ile ilk evliliği ve Jane Doherty ile ikinci evliliği boşanmayla sonuçlandı.
İlk evliliğinden iki çocuğu kaldı: 2009'da “Billy Elliott” müzikalindeki çalışmasıyla Tony ödülü kazanan set tasarımcısı Ian MacNeil ve Cathy MacNeil; ikinci evliliğinden iki çocuğu Alison ve Will MacNeil; ve beş torun.
Günlük haber programından emekli olduktan sonra Bay MacNeil, “Amerika Bir Yol Ayrımında” programına ev sahipliği yapmak da dahil olmak üzere PBS ile çalışmaya devam etti. 11 Eylül sonrası dünyada ülkenin karşılaştığı zorlukları araştıran 2007 yapımı belgesel dizisi. Yakın arkadaşı Bay Lehrer ile birlikte, haber programlarının yapımcılığını üstlenen MacNeil/Lehrer Productions'ın ortağı olarak kaldı; ta ki “NewsHour”un merkezinin bulunduğu Washington D.C. kamu medya istasyonu WETA, 2014 yılında mülkiyeti devralana kadar. Bay Lehrer, 2020 yılında 85 yaşında öldü.
Bay MacNeil, 2011 yılında otizmle ilgili altı bölümlük bir dizi için “NewsHour”a döndüğünde ve torunu Nick'in hikayesine yer verdiğinde kendisini tartışmaların ortasında buldu. Kızı Alison'ın, oğlunun otizminin aşılarla bağlantılı olup olmadığını sorgulamasına izin verdiği için eleştirildi. (Yorumlarını “sağlık yetkilileri aşıların otizme yol açtığına dair bilimsel olarak geçerli bir kanıt olmadığını söylüyor” diyerek nitelendirdi.)
Bay MacNeil, 1993'ten 2010'a kadar Peterborough, NH'de sanatçıların, yazarların ve müzisyenlerin sığınağı olan MacDowell Kolonisi'nin (şu anda MacDowell olarak biliniyor) Yönetim Kurulu Başkanı olarak görev yaptı. “NewsHour”dan ayrıldıktan sonra ilk aşkına, yazmaya geri döndü. Televizyon ve siyaset arasındaki ilişkiyi konu alan “İnsan Makinesi”nin (1968) yazarıydı; üç anı; ve dört roman – Arzunun Yükü (1992), Yolculuk (1995), Son Dakika Haberleri (1998) ve Julia'nın Portresi (2013).
Sunuculuğunu yaptığı 1986 BBC-PBS televizyon dizisinin tamamlayıcı cildi olan “The Story of English”in ortak yazarlığını yaptı ve 2005'te devam eden “Do You Speak American?”
Bay MacNeil akşam erken saatlerde yaptığı haber programıyla gurur duymaya devam etti. 2000 ve 2001 yıllarında Amerikan Televizyon Arşivi için yapılan röportajlarda kendisine nasıl hatırlanmak istediği soruldu.
“Televizyon gazeteciliği tamamen değiştirdi, sadece televizyon için değil, yazılı medya ve diğer herkes için” dedi. “Gazeteciliğin tüm kültürünü ve ahlakını değiştirdi. Ve sonunda hepimizi yutacak olan akıntıya karşı birkaç yıl boyunca – belki de öpüşür gibi – çizgiyi koruyabilmem benim için bir tatmin kaynağıydı.
Sofia Poznansky raporlamaya katkıda bulundu
NewYork-Presbyterian Hastanesi'ndeki ölümü, kızı Alison MacNeil tarafından doğrulandı.
Bay MacNeil, kariyerinin başlarında NBC News'te zaman geçirmiş ve Başkan John F. Kennedy'nin suikasta kurban gittiği gün Dallas'taki istasyonda muhabirlik yapmıştı. Ancak sonunda Amerikan ticari yayıncılarının gösterişli tarzını reddetti ve 1971'de yeni kurulan Kamu Yayın Servisi'ne katıldı.
Daha önce çalıştığı BBC'de bilediği haber burnunu da yanında getirdi ve ABD kamu televizyonunun haberciliğe yönelik derinlemesine ve tarafsız yaklaşımını şekillendirmede kilit bir figür haline geldi.
1973'te PBS için Senato Watergate duruşmalarını haber yapmak üzere Jim Lehrer ile yapılan işbirliği, prime time yayınlarının akşam yayını için uygun olmadığını düşünen birçok yerel kamu istasyonunun işletmecileri arasında pek popüler değildi. Ancak iki adamın ciddi tavrı izleyiciler tarafından olumlu karşılandı, programlar Emmy Ödülü kazandı ve sonunda kalıcı bir işbirliği kurdu.
Ekim 1975'te, bazı büyük kamu ağları, Bay MacNeil'in her akşam tek bir konuyu inceleyen ve gösterişli üretim değerlerinden kaçınan çalışmasının yarım saatlik bir versiyonu olan “Robert MacNeil Raporu”nu yayınlamaya başladı. Bir yıl içinde programın adı “MacNeil/Lehrer Raporu” olarak değiştirildi. 1983'te yeniden genişleyerek ülkenin ilk tam saatlik akşam haberleri olan çok konulu bir program olan “The MacNeil/Lehrer NewsHour” haline geldi.
Program, yerel ticari kuruluşların giderek artan cömert haber programlarına karşı açık bir karşı duruş sağladı ve tüm büyük yayın gazeteciliği ödüllerini kazandı.
Bay MacNeil toplum içinde çok çekingen biriydi ve arkadaşları tarafından ilgi çekici ve inanılmaz derecede komik görülüyordu. Eleştirmenlerin sıkıcı olarak nitelendirdiği ancak kendisinin kamu yararına medeni söylem olarak tanımladığı gerçekçi yayın tarzıyla gurur duyuyordu. Unutulmaz bir örnek, 1985'te Fidel Castro'yla yaptığı bir saat süren röportajdı. Bu röportajda Bay Castro, kısmen “ABD'nin yanında yer almayacağı” için 1979'da Sovyetlerin Afganistan'ı işgalini gönülsüzce savundu.
Bay MacNeil röportaj tarzını ve programının önemli konulara sansasyonel olmayan yaklaşımını savundu. 1995'te Haberler'a günlük haber programından çekildiğini yazdığında, “Hikaye dolu, savcılık röportajına, dikkati röportajı yapan kişiye çekmek için tasarlanmış, asık suratlı, yanlış duygularla veya teatral saldırgan sorularla dolu röportaja dayanamıyorum” dedi. .
“Bu ülkedeki her gazetecinin demokratik sistemin işleyişini sağlamakta çıkarı vardır ve demokrasi kurumlarının ciddiye alınmaya değer olduğunu düşünüyorum” diye ekledi. “Bu çok eski moda, sevimsiz bir görüş ama Jim ve ben de aynı fikirdeyiz ve programımızın bu şekilde olmasının nedenlerinden biri de bu.”
Robin olarak bilinen Robert Breckenridge Ware MacNeil, 19 Ocak 1931'de Montreal'de doğdu ve Nova Scotia'nın liman kenti Halifax'ta büyüdü. Babası Robert AS MacNeil, 2. Dünya Savaşı sırasında Kanada Kraliyet Donanması'nda görev yaptı, konvoy eskort gemilerine komuta etti ve daha sonra Kanada Kraliyet Atlı Polisine katıldı. Annesi Margaret (Oxner) MacNeil, kocası savaştayken birkaç yıl çocuklarını tek başına büyütmek zorunda kaldı.
Bay MacNeil, Halifax'taki Dalhousie Üniversitesi'nde okurken, Canadian Broadcasting Corp.'tan bir yapımcı onu gördü. “Othello” adlı bir okul prodüksiyonunda rol aldı ve CBC radyo yapımlarında ve sonunda günlük bir radyo pembe dizisinde rol alması için işe alındı.
Kısa süre sonra tam zamanlı sahne oyunculuğunu denemek için üniversiteyi bıraktı, ancak oyun yazarı olmaya daha uygun olduğuna karar verdi ve bu kez Ottawa'daki Carleton Üniversitesi'nde okula döndü. Halen üniversitedeyken, CBC'de ulusal radyo spikeri olarak çalıştı ve ardından CBC'nin yeni televizyon ağında bir çocuk programına da ev sahipliği yaptı.
Mezun olduktan sonra oyun yazmak için İngiltere'ye taşındı, ancak kısa süre sonra para kazanmak için gazeteciliğe yöneldi. 1995'te Times'a şunları söyledi: “Altın kariyerlerden birine sahiptim; öylece süzülüyordu.”
Bay MacNeil, Londra'daki Reuters haber ajansında beş yıl çalıştıktan sonra 1960 yılında NBC News'e geçti ve sonunda John Chancellor'ın yerini alarak Afrika'daki savaşları ve Küba Füze Krizini haber yapan çok yönlü bir yabancı muhabir oldu. (Ekim 1962'deki bu olaydan yaklaşık bir hafta sonra, o ve diğer beş gazeteci, Castro hükümeti tarafından Havana'daki bir otelde ev hapsinde tutuldu.) Berlin Duvarı'nın inşası sırasında oradaydı ve daha sonra 1989'da duvarın yıkılmasını haber yaptı.
Bay MacNeil, 1963'te Washington'u korumakla görevlendirildi ve 22 Kasım'da Başkan Kennedy Dallas'ta suikasta uğradığında ilk başkanlık gezisindeydi. Her ne kadar cinayetle ilgili haberleri NBC News'teki meslektaşlarının gölgesinde kalsa da, o günün dramını ilk elden deneyimlemiş olabilir.
Dealey Plaza'da ateş açıldıktan sonra, Bay MacNeil en yakın bina olan Texas Okul Kitap Deposu'na -ölümcül atışların yapıldığı binaya- doğru ilerledi. Orada, ayrılan bir adama ve lobideki bir başka adama en yakın telefonun nerede olduğunu sordu. Kennedy'nin suikastçı olmakla suçlanan Lee Harvey Oswald daha sonra Dallas polisine binada bir Gizli Servis ajanıyla karşılaştığını söyledi. Tarihçi William Manchester, 1967 tarihli “Bir Başkanın Ölümü” adlı kitabında takım elbiseli, mürettebat kesimli ve basın rozetli adamın aslında Bay MacNeil olduğu sonucuna vardı.
Bay MacNeil, “Doğru Zamanda Doğru Yer” (1982) adlı otobiyografisinde şunları yazdı: “Mümkündü, ancak konuştuğum genç adamlardan birinin Oswald olduğunu doğrulamamın hiçbir yolu yoktu.”
1965 yılında Bay MacNeil, NBC'nin yarım saatlik hafta sonu haber programı “The Scherer-MacNeil Report”ta Ray Scherer ile birlikte sunucu oldu. Ancak iki yıl sonra Londra'ya döndü ve 1971'de PBS'ye geçmeden önce BBC'nin Panorama programında muhabirlik yaptı.
Manhattan ve Nova Scotia'da yaşayan Bay MacNeil, 1997 yılında Amerikan vatandaşı oldu ve aynı yıl Kanada Nişanı Memuru olarak atandı. 2003 tarihli anı kitabı Ülkemi Arıyorum: Amerika'da Kendimi Bulmak'ta çifte vatandaş olarak hayatını yansıtıyordu.
Eşi Donna MacNeil 2015 yılında öldü. Rosemarie Coopland ile ilk evliliği ve Jane Doherty ile ikinci evliliği boşanmayla sonuçlandı.
İlk evliliğinden iki çocuğu kaldı: 2009'da “Billy Elliott” müzikalindeki çalışmasıyla Tony ödülü kazanan set tasarımcısı Ian MacNeil ve Cathy MacNeil; ikinci evliliğinden iki çocuğu Alison ve Will MacNeil; ve beş torun.
Günlük haber programından emekli olduktan sonra Bay MacNeil, “Amerika Bir Yol Ayrımında” programına ev sahipliği yapmak da dahil olmak üzere PBS ile çalışmaya devam etti. 11 Eylül sonrası dünyada ülkenin karşılaştığı zorlukları araştıran 2007 yapımı belgesel dizisi. Yakın arkadaşı Bay Lehrer ile birlikte, haber programlarının yapımcılığını üstlenen MacNeil/Lehrer Productions'ın ortağı olarak kaldı; ta ki “NewsHour”un merkezinin bulunduğu Washington D.C. kamu medya istasyonu WETA, 2014 yılında mülkiyeti devralana kadar. Bay Lehrer, 2020 yılında 85 yaşında öldü.
Bay MacNeil, 2011 yılında otizmle ilgili altı bölümlük bir dizi için “NewsHour”a döndüğünde ve torunu Nick'in hikayesine yer verdiğinde kendisini tartışmaların ortasında buldu. Kızı Alison'ın, oğlunun otizminin aşılarla bağlantılı olup olmadığını sorgulamasına izin verdiği için eleştirildi. (Yorumlarını “sağlık yetkilileri aşıların otizme yol açtığına dair bilimsel olarak geçerli bir kanıt olmadığını söylüyor” diyerek nitelendirdi.)
Bay MacNeil, 1993'ten 2010'a kadar Peterborough, NH'de sanatçıların, yazarların ve müzisyenlerin sığınağı olan MacDowell Kolonisi'nin (şu anda MacDowell olarak biliniyor) Yönetim Kurulu Başkanı olarak görev yaptı. “NewsHour”dan ayrıldıktan sonra ilk aşkına, yazmaya geri döndü. Televizyon ve siyaset arasındaki ilişkiyi konu alan “İnsan Makinesi”nin (1968) yazarıydı; üç anı; ve dört roman – Arzunun Yükü (1992), Yolculuk (1995), Son Dakika Haberleri (1998) ve Julia'nın Portresi (2013).
Sunuculuğunu yaptığı 1986 BBC-PBS televizyon dizisinin tamamlayıcı cildi olan “The Story of English”in ortak yazarlığını yaptı ve 2005'te devam eden “Do You Speak American?”
Bay MacNeil akşam erken saatlerde yaptığı haber programıyla gurur duymaya devam etti. 2000 ve 2001 yıllarında Amerikan Televizyon Arşivi için yapılan röportajlarda kendisine nasıl hatırlanmak istediği soruldu.
“Televizyon gazeteciliği tamamen değiştirdi, sadece televizyon için değil, yazılı medya ve diğer herkes için” dedi. “Gazeteciliğin tüm kültürünü ve ahlakını değiştirdi. Ve sonunda hepimizi yutacak olan akıntıya karşı birkaç yıl boyunca – belki de öpüşür gibi – çizgiyi koruyabilmem benim için bir tatmin kaynağıydı.
Sofia Poznansky raporlamaya katkıda bulundu