BadılCan
Member
Avrupa ve Sovyetler Birliği’ndeki Soğuk Savaş diplomasisini, Afrika’daki kıtlığı ve Güneydoğu Asya’daki savaşları ve soykırımı haber yapan Pulitzer ödüllü eski bir Haberler dış muhabiri Henry Kamm Pazar günü Paris’te öldü. 98 yaşındaydı.
Bay Kamm’ın oğlu Thomas, St Joseph’s Hastanesinde ölümünü doğruladı.
15 yaşında II. Dünya Savaşı’nda Nazi zulmünden kaçınmak için kaçtığı kıtadan, o zamanlar Çinhindi’nin savaş alanlarına ve ölüm tarlalarına giden Bay Kamm, The Times dışişleri masasının tartışmasız yıldızıydı: hızlı, kesin, şık beş dilde akıcı, küresel bağlantılara ve günlük haberlerde insanlık dramını ve tarihsel perspektifi bulan habercilik yeteneğine sahip erkek yazar.
Eski bir Wall Street Journal muhabiri olan Thomas Kamm, 2017’de bir e-postada, erken sınır dışı edilmesinin The Times’daki 47 yıllık kariyerini derinden etkilediğini söyledi. Bu, “gazetecilik kariyeri boyunca mültecilere, muhaliflere ve göçmen kökenli olmayan insanlara her zaman gösterdiği ilgiyi açıklıyor. Tek Ses ve Ezilenler” dedi.
Henry Kamm, 1977’de savaşın parçaladığı anavatanlarından kaçan ve Güney Çin Denizi’ne göğüs geren Güneydoğu Asyalı mültecilerin içinde bulundukları kötü durumla ilgili makaleleriyle uluslararası habercilik dalında 1978 Pulitzer Ödülü’nü kazandı. Birçoğu aylarca küçük, güvensiz balıkçı teknelerinde yelken açtı ve korkunç zorluklara katlandı, ancak kendilerini kıyıda istenmeyen buldular.
Filipinler, Malezya, Tayland, Singapur ve Japonya’ya sığınan yüzlerce mülteciyle – “tekne insanları” olarak anılan – röportajlarında Bay Kamm, Probable’dan kaçan erkek, kadın ve çocukların çaresizliğini yazdı. ölüm, neredeyse açlıktan ölme ıstırabına, denizde boğulma korkusuna ve dünya onları reddettiğinde ezici bir reddedilmeye yol açmıştı.
Singapur’dan Bay Kamm, “İki yıl önce Çinhindi Savaşı’nın sona ermesinden bu yana Vietnam, Laos ve Kamboçya’dan on binlerce mültecinin karadan ve denizden yaptığı göçlerin üzücü tablosunda,” diye yazdı, “hiçbir şey bunu tam olarak gösteremez. “Özgürlüğü seçtiklerini sanan ve yardım aradıkları kişiler tarafından bir düşmanlık veya kayıtsızlık arafına yakalanan insanların ironisi ve acısı.”
Singapur limanına demirlemiş terk edilmiş bir yük gemisinin Tayland’da gemiye binen ve şiddetli fırtınalar arasında açık güvertesinde dört ay boyunca yaşayan 249 Güneydoğu Asyalı mülteci ile yüklendiğini ve affetmeyen kavurucu sıcak günlerinin güneşten kurtulduğunu yazdı. Bağlantı noktasından sonra bağlantı noktası bulamıyorum.
Bay Kamm, “Önce kendilerine ev verecek bir ülkeye gitmeyi beklediler” diye yazdı. “Sonra umutlarını, varlıklarını tanıyacak ve bir hükümet veya başka bir hükümet kalmalarına izin verene kadar, en azından geçici olarak, kıyıda kalmalarına izin verecek bir ülke bulmaya indirdiler.”
Pulitzer yargıçları, Bay Kamm’ın raporları nedeniyle ABD’nin ve diğer birçok ülkenin kapılarını Güneydoğu Asyalı mültecilere açtığını tespit etti.
Bay Kamm daha sonra Asya üzerine iki kitap yazdı. Ejderha Yükseliyor: Vietnam ve Vietnamlılar’da (1996), Komünizm altında mücadele eden bir ulusu tasvir etti ve 4.000 yıllık tarihin merceğinden ABD ile savaşını özetledi.
Kamboçya: Bir Dövülmüş Ülkenin Hesabı (1998) adlı kitabında, 1970’lerin sonlarında Kızıl Kmerler tarafından milyonlarca kendi vatandaşının öldürülmesinden sonraki ekonomik on yıllara ve sosyal acılara kadar, bu ulusun barbarlığa düşüşünün izini sürdü.
Arnold R. Isaacs, Haberler kitap incelemesinde “Kamm’ın Kamboçya’nın uzun trajedisine ilişkin anlatımı yetersiz, açık sözlü ve öfkeli,” diye yazdı. “Neredeyse tamamen kendi haberciliğine dayanıyor ve diğer gazetecilerin ve tarihçilerin çalışmalarından çok az yararlanıyor. Bunun bir zayıflıktan ziyade bir güç olduğunu kanıtlaması, Kamm’ın yıllar içindeki gazeteciliğinin kalitesine bir övgüdür.”
Hans Kamm olarak 3 Haziran 1925’te Almanya’nın Breslau kentinde (şimdi Polonya’da Breslau) Rudolf ve Paula (Wischnewski) Kamm’ın oğlu olarak dünyaya geldi. Oğlan akıcı bir şekilde Almanca olarak büyüdü.
Yahudi babası, Kasım 1938’de Kristallnacht olaylarından sonra Yahudilere yönelik Nazi baskınlarında tutuklandı, ancak Mayıs 1939’da Almanya’yı terk etmesi ve İngiltere’ye ve Birleşik Krallık’a gitmesi şartıyla Buchenwald toplama kampından serbest bırakıldı. yerleştiği Amerika Birleşik Devletleri. Breslau’da vize için uzun ve endişeli bir bekleyişin ardından, Hans ve annesi mühürlü bir trenle Avrupa’yı geçerek Portekiz’e gittiler ve 1941’de bir Portekiz gemisiyle New York’a vardılar.
Hans, Manhattan’ın Washington Heights semtindeki George Washington Lisesi’ne gitti ve İngilizce öğrendi. 1943’te Henry Kamm adı altında Amerikan vatandaşı olarak vatandaşlığa alındı. 18 yaşında 2. Dünya Savaşı ordusuna katıldı ve Fransızca öğrendiği Belçika ve Fransa’da Almanlara karşı savaştı.
1946’da terhis olduktan sonra New York Üniversitesi’ne girdi ve 1949’da İngilizce bölümünden mezun oldu. Dış ilişkiler konusundaki bilgisinden ve dil becerilerinden etkilenen Times, onu fotokopi makinesi olarak işe aldı.
Sonraki on yıl boyunca, Bay Kamm New York’ta bir haber odası katibi ve ardından bir editör olarak çalıştı, ancak ikisi 1958’den kayıtlı müzik endüstrisindeki gelişmeler üzerine ve 1954’ten adadan adaya atlama turları hakkında birinci şahıs hesabı olmak üzere üç makaleye başlık attı. Doğu Karayipler’de bir adalar zinciri olan New York Küçük Antiller’de.
1950’de Barbara Lifton ile evlendi. Üç çocukları oldu: Alison, Thomas ve Nicholas. Çift, 1970’lerin sonunda ayrıldı ve yıllar sonra boşandı. 1970’lerden beri Bay Kamm, oğulları Bao Son’u birlikte büyüttüğü Pham Lan Huong ile birlikte yaşıyordu. 2018’de ölen Pham Lan Huong dışında, hepsi Bay Kamm ve on torundan sağ kurtuldu.
The Times, 1960 yılında Paris merkezli uluslararası bir baskı başlattıktan sonra, Bay Kamm oraya haber editör yardımcısı olarak gönderildi. 1964’te dış muhabir oldu ve Avrupa’nın dört bir yanından haberler yazmaya başladı.
1966’da tam zamanlı olarak Polonya’ya bakma görevi verildi.
1967’de Bohemya ve Moravya Koruma Bölgesi’ndeki (şimdiki Çek Cumhuriyeti) Lidice’den, bir Nazi yetkilisinin öldürülmesine misilleme olarak 1942’de 173 kişinin katledilmesinin süregelen dehşetini yazdı. Ve milyonlarca Yahudinin Naziler tarafından öldürüldüğü Auschwitz’e yaptığı bir ziyarette Herr Kamm, ölü Yahudiler için Yahudi duası olan Kaddish’i dua ederken cesetlerin yakıldığı bir krematoryumun yıkıntıları üzerinde sallanan yaşlı bir kadından bahsetti. Okumak.
“Yaşlı kadın namazı bitirdi, kitabı öptü ve namaz kılarken ayaklarının arasında tuttuğu alışveriş çantasına geri koydu” diye yazdı. Cebinden Yahudilerin sevdiği birinin ölüm yıldönümünde yaktığı bir mum çıkardı. Onu yaktı, fırının enkazının derinliklerinde korunaklı bir yere koydu, yere tırmandı ve sessizce uzaklaştı.
Bay Kamm, 1967-69 yılları arasında Times Moskova büro şefiydi ve Sovyetler Birliği’nden yaptığı haberler nedeniyle George Polk Ödülü kazandı.
1968’de, daha sonra işgalci Varşova Paktı birlikleri tarafından bastırılan, komünist lider Alexander Dubcek yönetimindeki liberal reformlar dönemi olan Prag Baharı’nı bildirdi.
Bay Kamm’ın en iyi haber kaynakları arasında, Çekoslovakya’nın son Cumhurbaşkanı (1989-92) ve Çek Cumhuriyeti’nin ilk Cumhurbaşkanı (1993-2003) olan Çek yazar ve muhalif arkadaşı Vaclav Havel vardı.
Bay Kamm daha sonra ofis müdürü olduğu Güneydoğu Asya, Paris ve Tokyo’da görevler aldı.
1970’lerde Paris’te bulunduğu süre boyunca, yıkıcı kuraklıklar, mahsul kıtlıkları ve kıtlıklar hakkında rapor vermek için Sahra altı Afrika’ya sık sık geziler yaptı. 1990’larda Cenevre’de yaşadı ve Avrupa ve Asya’daki birçok ülkeden haber yaptı.
1996 yılında emekli olduktan sonra Bay Kamm, Fransa’nın Lagnes kentinde, Provence’ta Avignon yakınlarında yaşadı. Daha sonra, Paris’in batısında, Bois de Boulogne parkının yanındaki bir huzurevine taşındı.
2018’de, gençken kaçtığı ulusla bir tür uzlaşma olan Alman vatandaşlığına başvurdu ve aldı. Yaklaşık 7.000 Times makalesini içeren çalışmalarının arşivi, New York Halk Kütüphanesi tarafından tutulmaktadır.
Bay Kamm’ın oğlu Thomas, St Joseph’s Hastanesinde ölümünü doğruladı.
15 yaşında II. Dünya Savaşı’nda Nazi zulmünden kaçınmak için kaçtığı kıtadan, o zamanlar Çinhindi’nin savaş alanlarına ve ölüm tarlalarına giden Bay Kamm, The Times dışişleri masasının tartışmasız yıldızıydı: hızlı, kesin, şık beş dilde akıcı, küresel bağlantılara ve günlük haberlerde insanlık dramını ve tarihsel perspektifi bulan habercilik yeteneğine sahip erkek yazar.
Eski bir Wall Street Journal muhabiri olan Thomas Kamm, 2017’de bir e-postada, erken sınır dışı edilmesinin The Times’daki 47 yıllık kariyerini derinden etkilediğini söyledi. Bu, “gazetecilik kariyeri boyunca mültecilere, muhaliflere ve göçmen kökenli olmayan insanlara her zaman gösterdiği ilgiyi açıklıyor. Tek Ses ve Ezilenler” dedi.
Henry Kamm, 1977’de savaşın parçaladığı anavatanlarından kaçan ve Güney Çin Denizi’ne göğüs geren Güneydoğu Asyalı mültecilerin içinde bulundukları kötü durumla ilgili makaleleriyle uluslararası habercilik dalında 1978 Pulitzer Ödülü’nü kazandı. Birçoğu aylarca küçük, güvensiz balıkçı teknelerinde yelken açtı ve korkunç zorluklara katlandı, ancak kendilerini kıyıda istenmeyen buldular.
Filipinler, Malezya, Tayland, Singapur ve Japonya’ya sığınan yüzlerce mülteciyle – “tekne insanları” olarak anılan – röportajlarında Bay Kamm, Probable’dan kaçan erkek, kadın ve çocukların çaresizliğini yazdı. ölüm, neredeyse açlıktan ölme ıstırabına, denizde boğulma korkusuna ve dünya onları reddettiğinde ezici bir reddedilmeye yol açmıştı.
Singapur’dan Bay Kamm, “İki yıl önce Çinhindi Savaşı’nın sona ermesinden bu yana Vietnam, Laos ve Kamboçya’dan on binlerce mültecinin karadan ve denizden yaptığı göçlerin üzücü tablosunda,” diye yazdı, “hiçbir şey bunu tam olarak gösteremez. “Özgürlüğü seçtiklerini sanan ve yardım aradıkları kişiler tarafından bir düşmanlık veya kayıtsızlık arafına yakalanan insanların ironisi ve acısı.”
Singapur limanına demirlemiş terk edilmiş bir yük gemisinin Tayland’da gemiye binen ve şiddetli fırtınalar arasında açık güvertesinde dört ay boyunca yaşayan 249 Güneydoğu Asyalı mülteci ile yüklendiğini ve affetmeyen kavurucu sıcak günlerinin güneşten kurtulduğunu yazdı. Bağlantı noktasından sonra bağlantı noktası bulamıyorum.
Bay Kamm, “Önce kendilerine ev verecek bir ülkeye gitmeyi beklediler” diye yazdı. “Sonra umutlarını, varlıklarını tanıyacak ve bir hükümet veya başka bir hükümet kalmalarına izin verene kadar, en azından geçici olarak, kıyıda kalmalarına izin verecek bir ülke bulmaya indirdiler.”
Pulitzer yargıçları, Bay Kamm’ın raporları nedeniyle ABD’nin ve diğer birçok ülkenin kapılarını Güneydoğu Asyalı mültecilere açtığını tespit etti.
Bay Kamm daha sonra Asya üzerine iki kitap yazdı. Ejderha Yükseliyor: Vietnam ve Vietnamlılar’da (1996), Komünizm altında mücadele eden bir ulusu tasvir etti ve 4.000 yıllık tarihin merceğinden ABD ile savaşını özetledi.
Kamboçya: Bir Dövülmüş Ülkenin Hesabı (1998) adlı kitabında, 1970’lerin sonlarında Kızıl Kmerler tarafından milyonlarca kendi vatandaşının öldürülmesinden sonraki ekonomik on yıllara ve sosyal acılara kadar, bu ulusun barbarlığa düşüşünün izini sürdü.
Arnold R. Isaacs, Haberler kitap incelemesinde “Kamm’ın Kamboçya’nın uzun trajedisine ilişkin anlatımı yetersiz, açık sözlü ve öfkeli,” diye yazdı. “Neredeyse tamamen kendi haberciliğine dayanıyor ve diğer gazetecilerin ve tarihçilerin çalışmalarından çok az yararlanıyor. Bunun bir zayıflıktan ziyade bir güç olduğunu kanıtlaması, Kamm’ın yıllar içindeki gazeteciliğinin kalitesine bir övgüdür.”
Hans Kamm olarak 3 Haziran 1925’te Almanya’nın Breslau kentinde (şimdi Polonya’da Breslau) Rudolf ve Paula (Wischnewski) Kamm’ın oğlu olarak dünyaya geldi. Oğlan akıcı bir şekilde Almanca olarak büyüdü.
Yahudi babası, Kasım 1938’de Kristallnacht olaylarından sonra Yahudilere yönelik Nazi baskınlarında tutuklandı, ancak Mayıs 1939’da Almanya’yı terk etmesi ve İngiltere’ye ve Birleşik Krallık’a gitmesi şartıyla Buchenwald toplama kampından serbest bırakıldı. yerleştiği Amerika Birleşik Devletleri. Breslau’da vize için uzun ve endişeli bir bekleyişin ardından, Hans ve annesi mühürlü bir trenle Avrupa’yı geçerek Portekiz’e gittiler ve 1941’de bir Portekiz gemisiyle New York’a vardılar.
Hans, Manhattan’ın Washington Heights semtindeki George Washington Lisesi’ne gitti ve İngilizce öğrendi. 1943’te Henry Kamm adı altında Amerikan vatandaşı olarak vatandaşlığa alındı. 18 yaşında 2. Dünya Savaşı ordusuna katıldı ve Fransızca öğrendiği Belçika ve Fransa’da Almanlara karşı savaştı.
1946’da terhis olduktan sonra New York Üniversitesi’ne girdi ve 1949’da İngilizce bölümünden mezun oldu. Dış ilişkiler konusundaki bilgisinden ve dil becerilerinden etkilenen Times, onu fotokopi makinesi olarak işe aldı.
Sonraki on yıl boyunca, Bay Kamm New York’ta bir haber odası katibi ve ardından bir editör olarak çalıştı, ancak ikisi 1958’den kayıtlı müzik endüstrisindeki gelişmeler üzerine ve 1954’ten adadan adaya atlama turları hakkında birinci şahıs hesabı olmak üzere üç makaleye başlık attı. Doğu Karayipler’de bir adalar zinciri olan New York Küçük Antiller’de.
1950’de Barbara Lifton ile evlendi. Üç çocukları oldu: Alison, Thomas ve Nicholas. Çift, 1970’lerin sonunda ayrıldı ve yıllar sonra boşandı. 1970’lerden beri Bay Kamm, oğulları Bao Son’u birlikte büyüttüğü Pham Lan Huong ile birlikte yaşıyordu. 2018’de ölen Pham Lan Huong dışında, hepsi Bay Kamm ve on torundan sağ kurtuldu.
The Times, 1960 yılında Paris merkezli uluslararası bir baskı başlattıktan sonra, Bay Kamm oraya haber editör yardımcısı olarak gönderildi. 1964’te dış muhabir oldu ve Avrupa’nın dört bir yanından haberler yazmaya başladı.
1966’da tam zamanlı olarak Polonya’ya bakma görevi verildi.
1967’de Bohemya ve Moravya Koruma Bölgesi’ndeki (şimdiki Çek Cumhuriyeti) Lidice’den, bir Nazi yetkilisinin öldürülmesine misilleme olarak 1942’de 173 kişinin katledilmesinin süregelen dehşetini yazdı. Ve milyonlarca Yahudinin Naziler tarafından öldürüldüğü Auschwitz’e yaptığı bir ziyarette Herr Kamm, ölü Yahudiler için Yahudi duası olan Kaddish’i dua ederken cesetlerin yakıldığı bir krematoryumun yıkıntıları üzerinde sallanan yaşlı bir kadından bahsetti. Okumak.
“Yaşlı kadın namazı bitirdi, kitabı öptü ve namaz kılarken ayaklarının arasında tuttuğu alışveriş çantasına geri koydu” diye yazdı. Cebinden Yahudilerin sevdiği birinin ölüm yıldönümünde yaktığı bir mum çıkardı. Onu yaktı, fırının enkazının derinliklerinde korunaklı bir yere koydu, yere tırmandı ve sessizce uzaklaştı.
Bay Kamm, 1967-69 yılları arasında Times Moskova büro şefiydi ve Sovyetler Birliği’nden yaptığı haberler nedeniyle George Polk Ödülü kazandı.
1968’de, daha sonra işgalci Varşova Paktı birlikleri tarafından bastırılan, komünist lider Alexander Dubcek yönetimindeki liberal reformlar dönemi olan Prag Baharı’nı bildirdi.
Bay Kamm’ın en iyi haber kaynakları arasında, Çekoslovakya’nın son Cumhurbaşkanı (1989-92) ve Çek Cumhuriyeti’nin ilk Cumhurbaşkanı (1993-2003) olan Çek yazar ve muhalif arkadaşı Vaclav Havel vardı.
Bay Kamm daha sonra ofis müdürü olduğu Güneydoğu Asya, Paris ve Tokyo’da görevler aldı.
1970’lerde Paris’te bulunduğu süre boyunca, yıkıcı kuraklıklar, mahsul kıtlıkları ve kıtlıklar hakkında rapor vermek için Sahra altı Afrika’ya sık sık geziler yaptı. 1990’larda Cenevre’de yaşadı ve Avrupa ve Asya’daki birçok ülkeden haber yaptı.
1996 yılında emekli olduktan sonra Bay Kamm, Fransa’nın Lagnes kentinde, Provence’ta Avignon yakınlarında yaşadı. Daha sonra, Paris’in batısında, Bois de Boulogne parkının yanındaki bir huzurevine taşındı.
2018’de, gençken kaçtığı ulusla bir tür uzlaşma olan Alman vatandaşlığına başvurdu ve aldı. Yaklaşık 7.000 Times makalesini içeren çalışmalarının arşivi, New York Halk Kütüphanesi tarafından tutulmaktadır.