BadılCan
Member
Orta ölçekli bir New York reklam ajansını küresel güç merkezi Gray Group’a dönüştürmek için güçlü bir liderlik tarzı ve en küçük ayrıntılara bile lazerle odaklanan imparatorluk kuran bir CEO olan Edward H. Meyer, Salı günü Manhattan’daki evinde öldü. 96 yaşındaydı.
Ölümü bir Gray sözcüsü tarafından doğrulandı.
Bay Meyer, Gray Advertising’e 1956’da, o zamanlar bilindiği üzere, ajansın yılda yaklaşık 34 milyon dolar faturalandırdığı bir hesap hizmetleri yöneticisi olarak katıldı.
1968’de Başkan olarak atandı ve 1970’te Başkan ve İcra Kurulu Başkanı olarak dizginleri devraldı. Sonraki 35 yıl içinde, bağımsız kalan son büyük ajanslardan biri olan Grey’i, 2005’te bir şirket sözcüsüne göre İngiliz reklam ve iletişim devi WPP’ye satıldığı sırada 4,2 milyar dolara faturalanan bir deve dönüştürdü. 1,5 milyar dolara.
Bir yönetici olarak, Bay Meyer pasif olmaktan çok uzaktı. Her düzeyde performans gerektiren, Rupert Murdoch ve Sumner Redstone gibi kurumsal baronlarla karşılaştırmalara ilham veren tavizsiz bir dürtüye sahipti.
Adweek’teki 2003 tarihli bir profil “Ed, her seviyedeki çalışanda hayranlık uyandırıyor” diyor. “Aynı zamanda korku da aşılıyor.” Makale, eski bir orta düzey yöneticinin Bay Meyer’in asansöre biner binmez çalışanların genellikle sustuğunu ve ofisinin dışındaki bazılarının toplantılardan önce gözle görülür şekilde titrediğini söylediğini aktarıyordu.
Bay Meyer, röportajlarda cana yakın ve genellikle son derece komik olmasına rağmen, bu tür nitelendirmelerden çekinmedi. Adweek’e “Ben sadece iyiliksever olmadığımı düşünüyorum” dedi. “Ama herkes ‘Oğlum, o beyinlere hayran, başarabilen insanları seviyor’ diyor. Bu kriterleri karşılayabilirseniz, Gray’i yaptınız.’”
Bay Meyer, müşterilere hizmet etmenin üst düzey yöneticilerini dört yıldızlı restoranlara götürmekten çok daha fazlası olduğuna inanıyordu.
Haberler’ın reklam yazarı Stuart Elliott’a “Kariyerimi ve ajansımı, müşterilerin her şeyden önce geldiği ve ajansı yöneten adamın işinin onların ihtiyaçlarını bilmek olduğu inancı üzerine kurdum” dedi. “Akşam yemeğinde sevdikleri şey değil, reklam ihtiyaçları ajanstaki herkesten daha iyi.”
Bay Meyer sözlerini doğru yaptı. Örneğin, 1988’de Orlando, Florida’daki bir Red Lobster restoranında zincirin iç işleyişi hakkında bir fikir edinmek için karides temizliyor ve masalara servis yapıyordu, Gray bir müşteriyi “İçinizdeki deniz ürünleri aşığı için” unutulmaz sloganıyla adlandırdı.
Bir garson olarak zaafları vardı ve bir konuğun üzerine kahve döktü. “Bana özre gerek olmadığını söyledi,” diye hatırladı daha sonra, “çünkü benim yaşımda birinin bu işi yaptığını görmek güzeldi.”
Müşteriler yıllar boyunca dikkat çekti. On yıllardır mihenk taşı müşterisi olan Procter & Gamble’ın bir yöneticisi Adweek’e “Ed, Gray ve Gray de Ed” dedi.
Alışılmadık derecede büyük miktarda cildi göz önüne alındığında, Bay Meyer için bu tür uygulamalı katılım daha da anlamlıydı.
Grey’in satışından sonra Bay Elliott’a, “Yönettiği ajansın büyük bir kısmına sahip olan birkaç adamdan biriydim” dedi ve bu ona tahmini olarak 500 milyon dolar kazandırdı. “Sahip olduğum her kuruş buradaydı, bu yüzden risk benim için herkesten daha yüksekti.”
“Daha çok terliyordum” diye ekledi. “İyi bir adam olmayı göze alamadığım için insanlara oy verdim.”
Edward Henry Meyer, 8 Ocak 1927’de New York’ta çocuk giyim üreticisi Irving Meyer ve Mildred (Driesen) Meyer’in üç çocuğundan ikincisi olarak dünyaya geldi.
Bronx’taki özel Horace Mann Okulu’ndan mezun olduktan sonra Cornell Üniversitesi’ne kaydoldu. 1945’te Amerika Birleşik Devletleri Sahil Güvenlik Rezervinde iki yıl hizmet etmek için ara verdi ve Cornell’e döndükten sonra 1949’da ekonomi alanında lisans derecesi aldı. Daha sonra Bloomingdale’s Division of Federe Department Stores’da (şimdi Macy’s Inc.) Yönetici Eğitim Programına girdi.
Bay Meyer, reklamcılıktaki yarım asırlık yaşamına 1951’de küçük bir ajans olan Biow Company’de işe girdiğinde başladı. Orada Lav sabunu hesabı üzerinde çalışarak Cincinnati merkezli ambalaj devi Procter & Gamble ile uzun ve verimli ilişkisine başladı.
Procter & Gamble’daki çalışmaları beş yıl sonra Grey’e katıldığında devam etti. Sonuç alması uzun sürmedi.
1959’da ajans, Procter & Gamble’ın Ivory Flakes çamaşır sabunu ihalesini kazandı.
Hesap yöneticisi olarak Bay Meyer, yeni anneler oldukları ortaya çıkan markanın en sadık müşterilerinin araştırılmasına öncülük etti. Gray yanıt olarak markanın algılanan saflığına odaklandı ve Ivory Flakes’in bebek kıyafetlerini ve bez çocuk bezlerini yıkamak için yeterince yumuşak ve nazik olduğunu savundu.
Ortaya çıkan bir TV reklamında, kendisine “bebekler için dünyanın tek dil tercümanı” diyen papyonlu profesör bir adam, küçük bir kızın yıkanmış rakip sabunlarda kullanılan kaşındıran çocuk bezlerini giymekten kaynaklanan gergin saçmalıklarını deşifre etti. Ajansta 1992’de derlenen bir iç tarih için görüşülen eski bir Gray yöneticisine göre, marka sadece birkaç ay sonra satışlardaki 11 yıllık düşüşü tersine çevirdi.
Sektörün küreselleşmesinin ilk savunucularından biri olan Bay Meyer, küresel erişimi ajansının büyümesinin anahtarı olarak görüyordu. Ayrıca halkla ilişkiler, medya satın alma ve doğrudan pazarlama gibi ilgili alanlara da genişledi.
Bay Meyer, Business Today dergisine 2001 yılında verdiği bir röportajda Gray için “Ben devraldığımda, Amerika Birleşik Devletleri’nde dünyayı keşfetmeye yeni başlayan yerel bir reklam ajansıydı” dedi. Onun liderliği altında şöyle devam etti: “Grey, 60’lar ve 70’lerde gerçek anlamda küresel bir ajans haline geldi; bu, bunu yapmak için doğru zamandı çünkü artık yapamazsınız.”
Bay Meyer, eşi Sandy tarafından hayatta kaldı; oğlu Tony; kızı Meg; ve beş torun.
Ajansı sattıktan bir yıl sonra 2006 yılında emekli oldu. 2014 yılında, kendisi ve eşi, Sandra ve Edward Meyer Kanser Merkezi aracılığıyla kanser tedavisi ve araştırma programlarını genişletmek ve pekiştirmek için Manhattan’daki Weill Cornell Medicine’e 75 milyon dolar bağışta bulundu.
Bay Meyer ve Gray’i tek ve aynı kişi olarak gören sektördeki birçok kişi için, onca yıldan sonra onun ayrılışı neredeyse hayal edilemez görünüyordu. Görünüşe göre Bay Meyer kabul etti. Kariyerinin sonlarına doğru Chief Executive dergisine verdiği bir röportajda Bay Meyer, Grey’in patronu olarak sonsuz gibi görünen görev süresinden bahsetti.
“Ne zaman emekli olacağım?” dedi. “Warren Buffett’ın deyimiyle, ölümümden beş yıl sonra.”
Ölümü bir Gray sözcüsü tarafından doğrulandı.
Bay Meyer, Gray Advertising’e 1956’da, o zamanlar bilindiği üzere, ajansın yılda yaklaşık 34 milyon dolar faturalandırdığı bir hesap hizmetleri yöneticisi olarak katıldı.
1968’de Başkan olarak atandı ve 1970’te Başkan ve İcra Kurulu Başkanı olarak dizginleri devraldı. Sonraki 35 yıl içinde, bağımsız kalan son büyük ajanslardan biri olan Grey’i, 2005’te bir şirket sözcüsüne göre İngiliz reklam ve iletişim devi WPP’ye satıldığı sırada 4,2 milyar dolara faturalanan bir deve dönüştürdü. 1,5 milyar dolara.
Bir yönetici olarak, Bay Meyer pasif olmaktan çok uzaktı. Her düzeyde performans gerektiren, Rupert Murdoch ve Sumner Redstone gibi kurumsal baronlarla karşılaştırmalara ilham veren tavizsiz bir dürtüye sahipti.
Adweek’teki 2003 tarihli bir profil “Ed, her seviyedeki çalışanda hayranlık uyandırıyor” diyor. “Aynı zamanda korku da aşılıyor.” Makale, eski bir orta düzey yöneticinin Bay Meyer’in asansöre biner binmez çalışanların genellikle sustuğunu ve ofisinin dışındaki bazılarının toplantılardan önce gözle görülür şekilde titrediğini söylediğini aktarıyordu.
Bay Meyer, röportajlarda cana yakın ve genellikle son derece komik olmasına rağmen, bu tür nitelendirmelerden çekinmedi. Adweek’e “Ben sadece iyiliksever olmadığımı düşünüyorum” dedi. “Ama herkes ‘Oğlum, o beyinlere hayran, başarabilen insanları seviyor’ diyor. Bu kriterleri karşılayabilirseniz, Gray’i yaptınız.’”
Bay Meyer, müşterilere hizmet etmenin üst düzey yöneticilerini dört yıldızlı restoranlara götürmekten çok daha fazlası olduğuna inanıyordu.
Haberler’ın reklam yazarı Stuart Elliott’a “Kariyerimi ve ajansımı, müşterilerin her şeyden önce geldiği ve ajansı yöneten adamın işinin onların ihtiyaçlarını bilmek olduğu inancı üzerine kurdum” dedi. “Akşam yemeğinde sevdikleri şey değil, reklam ihtiyaçları ajanstaki herkesten daha iyi.”
Bay Meyer sözlerini doğru yaptı. Örneğin, 1988’de Orlando, Florida’daki bir Red Lobster restoranında zincirin iç işleyişi hakkında bir fikir edinmek için karides temizliyor ve masalara servis yapıyordu, Gray bir müşteriyi “İçinizdeki deniz ürünleri aşığı için” unutulmaz sloganıyla adlandırdı.
Bir garson olarak zaafları vardı ve bir konuğun üzerine kahve döktü. “Bana özre gerek olmadığını söyledi,” diye hatırladı daha sonra, “çünkü benim yaşımda birinin bu işi yaptığını görmek güzeldi.”
Müşteriler yıllar boyunca dikkat çekti. On yıllardır mihenk taşı müşterisi olan Procter & Gamble’ın bir yöneticisi Adweek’e “Ed, Gray ve Gray de Ed” dedi.
Alışılmadık derecede büyük miktarda cildi göz önüne alındığında, Bay Meyer için bu tür uygulamalı katılım daha da anlamlıydı.
Grey’in satışından sonra Bay Elliott’a, “Yönettiği ajansın büyük bir kısmına sahip olan birkaç adamdan biriydim” dedi ve bu ona tahmini olarak 500 milyon dolar kazandırdı. “Sahip olduğum her kuruş buradaydı, bu yüzden risk benim için herkesten daha yüksekti.”
“Daha çok terliyordum” diye ekledi. “İyi bir adam olmayı göze alamadığım için insanlara oy verdim.”
Edward Henry Meyer, 8 Ocak 1927’de New York’ta çocuk giyim üreticisi Irving Meyer ve Mildred (Driesen) Meyer’in üç çocuğundan ikincisi olarak dünyaya geldi.
Bronx’taki özel Horace Mann Okulu’ndan mezun olduktan sonra Cornell Üniversitesi’ne kaydoldu. 1945’te Amerika Birleşik Devletleri Sahil Güvenlik Rezervinde iki yıl hizmet etmek için ara verdi ve Cornell’e döndükten sonra 1949’da ekonomi alanında lisans derecesi aldı. Daha sonra Bloomingdale’s Division of Federe Department Stores’da (şimdi Macy’s Inc.) Yönetici Eğitim Programına girdi.
Bay Meyer, reklamcılıktaki yarım asırlık yaşamına 1951’de küçük bir ajans olan Biow Company’de işe girdiğinde başladı. Orada Lav sabunu hesabı üzerinde çalışarak Cincinnati merkezli ambalaj devi Procter & Gamble ile uzun ve verimli ilişkisine başladı.
Procter & Gamble’daki çalışmaları beş yıl sonra Grey’e katıldığında devam etti. Sonuç alması uzun sürmedi.
1959’da ajans, Procter & Gamble’ın Ivory Flakes çamaşır sabunu ihalesini kazandı.
Hesap yöneticisi olarak Bay Meyer, yeni anneler oldukları ortaya çıkan markanın en sadık müşterilerinin araştırılmasına öncülük etti. Gray yanıt olarak markanın algılanan saflığına odaklandı ve Ivory Flakes’in bebek kıyafetlerini ve bez çocuk bezlerini yıkamak için yeterince yumuşak ve nazik olduğunu savundu.
Ortaya çıkan bir TV reklamında, kendisine “bebekler için dünyanın tek dil tercümanı” diyen papyonlu profesör bir adam, küçük bir kızın yıkanmış rakip sabunlarda kullanılan kaşındıran çocuk bezlerini giymekten kaynaklanan gergin saçmalıklarını deşifre etti. Ajansta 1992’de derlenen bir iç tarih için görüşülen eski bir Gray yöneticisine göre, marka sadece birkaç ay sonra satışlardaki 11 yıllık düşüşü tersine çevirdi.
Sektörün küreselleşmesinin ilk savunucularından biri olan Bay Meyer, küresel erişimi ajansının büyümesinin anahtarı olarak görüyordu. Ayrıca halkla ilişkiler, medya satın alma ve doğrudan pazarlama gibi ilgili alanlara da genişledi.
Bay Meyer, Business Today dergisine 2001 yılında verdiği bir röportajda Gray için “Ben devraldığımda, Amerika Birleşik Devletleri’nde dünyayı keşfetmeye yeni başlayan yerel bir reklam ajansıydı” dedi. Onun liderliği altında şöyle devam etti: “Grey, 60’lar ve 70’lerde gerçek anlamda küresel bir ajans haline geldi; bu, bunu yapmak için doğru zamandı çünkü artık yapamazsınız.”
Bay Meyer, eşi Sandy tarafından hayatta kaldı; oğlu Tony; kızı Meg; ve beş torun.
Ajansı sattıktan bir yıl sonra 2006 yılında emekli oldu. 2014 yılında, kendisi ve eşi, Sandra ve Edward Meyer Kanser Merkezi aracılığıyla kanser tedavisi ve araştırma programlarını genişletmek ve pekiştirmek için Manhattan’daki Weill Cornell Medicine’e 75 milyon dolar bağışta bulundu.
Bay Meyer ve Gray’i tek ve aynı kişi olarak gören sektördeki birçok kişi için, onca yıldan sonra onun ayrılışı neredeyse hayal edilemez görünüyordu. Görünüşe göre Bay Meyer kabul etti. Kariyerinin sonlarına doğru Chief Executive dergisine verdiği bir röportajda Bay Meyer, Grey’in patronu olarak sonsuz gibi görünen görev süresinden bahsetti.
“Ne zaman emekli olacağım?” dedi. “Warren Buffett’ın deyimiyle, ölümümden beş yıl sonra.”