BadılCan
Active member
Siyah kadın tüketicinin Esence'in kurucuları olmaya, siyah kadınlara karşı yönlendirilen ilk genel sirkülasyon dergisi olan Essence'ın kurucuları olmaya ikna eden şüpheci reklamverenleri güç ve siyah tüketici pazarından ikna eden Clarence O. Smith 21 Nisan'da öldü. 92 yaşındaydı.
Yonkers, NY'da yaşayan Bay Smith, yeğeni Kimberly Fonville Boyd'un kısa bir hastalıktan sonra hastanede öldüğünü söyledi. Daha fazla ayrıntı göstermedi.
Essence, Mayıs 1970'te, Siyah kadınların olumsuz ve bazen nefret dolu stereotiplerinin günün sırası olduğu bir dönemde başladı, dedi Essence'ın dört kurucusundan Edward Lewis ve baş yönetici oldu.
“Bu algının üstesinden gelmek zorunda kaldık,” dedi bir röportajda. “Clarence, siyah kadınların hikayesini inek olarak anlatmamızı önerdi.”
Reklam ve pazarlamadan sorumlu olan derginin başkanı olarak, Bay Smith, ABD'de 30 milyar ABD dolarından fazla bir pazarı kontrol eden 12 milyon siyah kadın olduğunu ve derginin aralarında daha fazla etkilenen 4,2 milyonu arttırdığını ve 18-4 yaşları arasındaki kadınların daha fazla etkilenen ve isteğe bağlı gelirleri artırdığını ilk kez yaptı.
Kendine güvenen ve büyüleyici bir konuşmacı olarak, Bay Smith pazar araştırması ile iyi hazırlandı, ancak meslektaşı dedi, ancak zorluğu en başından beri tanınabilirdi: derginin ilk baskısı sadece 13 sayfa reklam oldu ve ikinci ve üçüncü baskı, her biri değerleri olan sadece beş sayfa ile daha da kötüleşti.
Mayıs 1970'te yayınlanan ve Barbara Cheeseborough modeliyle ilk baskının kapağı.Kredi…Varlıklar
Manhattan'da ofisleri olan dergi hala engellere maruz kalırken, beklentiler iyileşti: kan dolaşımı, nihayetinde 1.1 milyonun üzerine satılan 50.000 kopyadan oluşan bir açılıştan yükseldi. Reklam sayfalarının sayısı 1000 yaşına yükseldi ve Estée Lauder, Johnson & Johnson ve Pillsbury gibi şirketleri çekti. Ve Smith'e göre, tam sayfa renkli bir ekranın fiyatı 2.500 $ 'dan 48.000 $' dan 2001'e yükseldi.
1981'den 2000'e kadar derginin editörü Susan L. Taylor, “Clarence, siyah kadınların liderliği ve satın alma gücümüzün etkileri için acımasız bir şampiyondu.
Öz tohumu, Kasım 1968'de küçük bir grup siyah profesyonel – Bay Lewis, Cecil Hollingsworth ve Jonathan Blount – tüm yabancıların Afrika -Amerikalı girişimciliği teşvik etmek için bir Wall Street konferansında bir araya geldiği zaman çimlenmeye başladı. Bay Smith iki hafta sonra gruba katıldı.
Kentsel huzursuzluk, Rev. Dr. Martin Luther King Jr. ve Robert F. Kennedy ve Vietnam Savaşı'nın en ölümcül yılında saldırıları ile ABD'de sosyal ve burjuva huzursuzluğu zamanıydı. Bununla birlikte, aynı zamanda Siyah kadınların siyah kadınların yaratılması fırsatlarını artırmak için sivil haklar hareketinin arayüzünün ve Siyah kadınların güçlendirme hareketinin bir zamanıydı.
Bayan Taylor'a göre, siyah kadınlar için bir dergi kavramı Bay Blount'tan sorumluydu. “Annesi şöyle derdi:” Neden bana benzeyen kimseyi görmediğim dergileri okumak zorundayım? “
Prudential Insurance için en çok satan Bay Smith, Bay Lewis'in “Essence'dan Adam: Siyah Kadınlar İçin Bir Dergiyi Gereken” (2014) anısına yazdığı gibi, dört orijinal ortaktan en başarılı ve en eskisi idi. Aynı zamanda arabası olan tek kişiydi. Ford, General Motors ve Toyota gibi otomotiv şirketlerini, kadın yayınlarında nadiren yaptıkları reklam satın almaya ikna etti.
Essence'ın ilk kapağına, bir Afro giyen Model Barbara Cheeseborough'un yakın bir fotoğrafı ve doğrudan akım olarak özgünlük olan bir görünüm hakim oldu.
İçinde moda ve güzellik hakkında fotoğraf bağları ve farklı cilt tonlarının ünlü modelleri vardı. “Şehvetli Siyah Adam, Beni Seviyor musun?” Başlıklı bir makale, beyaz kadınları kabul eden ve evlendiren siyah erkeklerin konusunu araştırdı. Başka bir makale, Rosa Parks'tan Kara Panter Partisi'nin Kathleen Cleaver'a kadar sivil haklar hareketinde aktif olan kadınlara odaklandı.
İlk baskının önizlemesi, Haberler reklam koçu Philip H. Dougherty, “iyi görünümlü bir iş” olarak adlandırıldı.
Clarence O. Smith, 31 Mart 1933'te New York'ta Clarence Smith ve Millicent Frey'in (bazen yazılmış) oğlu olarak doğdu. Bronx'un Williamsbridge bölümünde büyüdü.
2005'ten itibaren NPR ile yapılan bir röportajda, Bay Smith, çoğunlukla siyah, ancak entegre okullarla olan gençliğinin mahallesini, ebeveynlerin çocuklarına hem kendini etkilenme hem de özverilik için değer verdikleri bir meslektaş yer olarak tanımladı.
“Üretken bir hayat yaşayan ve daha büyük topluluğa da bakan insanlara büyümekten sorumluyduk.” Dedi.
Reklamverenleri memnun etmek için, başlık sayfalarında daha fazla reklam çağırdı ve dergiyi bu belirli endüstrilerde reklamverenlere ulaşmak için güzellik veya seyahat için özel konular oluşturmaya teşvik etti. Ayrıca 1971'den 1980'e kadar Essenz'in Editör Marcia Ann Gillespie, esas olarak siyah kadınlardan oluşan bir reklam satış çalışanı kiraladı.
Gillespie ve Bay Smith, “Beyaz şirketlerin siyah bir kadın dergisi ile bir araya gelme direnci gerçekten yoğundu” dedi: “Her zaman bir yolda bir yol denedim ve sınırsız kaldım. Görev listesinde değildi.”
Bay Smith, siyah kadınların onurlandırdığı yıllık bir ödül töreniyle ve her Temmuz ayında New Orleans'a yaklaşık 500.000 katılımcıyı taşımaya devam eden bir kültürel ve müzik festivali ile özün eğlence tarafını genişletmede önemli bir rol oynadı.
Essence'de reklamcılık eski başkan yardımcısı Barbara Britton, “O bir fütüristti” dedi.
Orijinal dört kurucudan, Bay Smith ve Bay Lewis, uzun süre sonra şirketle birlikte kalanlardı. Ancak 32 yıllık ortaklığı, kişisel ve mesleki sorunlar kazanarak doksanlarda kötüleşti.
2000'deki son anlaşmazlığı, Essence'in yüzde 49'unun Time Warner'a satılması ile ilgiliydi. Bay Smith bunu reddetti. Anılarında Bay Lewis, Bay Smith'in “siyah sahiplikte uygun bir şirket görmek istemediğine” inancının olduğunu yazdı.
2002 yılına kadar Bay Lewis, Bay Smith'ten daha fazla hisse aldı ve şirkette üstünlük kazandı. Bay Lewis, Bay Smith, 40 milyon ABD doları arayışından sonra zorlandı ve 14 milyon ABD doları satın aldı. İkisi nadiren konuştu.
Essence'den ayrıldıktan sonra, Bay Smith bir plak şirketi ve bir seyahat işi başlattı.
Essence, sahipliğinin geri kalan yüzde 51'ini 2005 yılında Time Warner'a sattı (2018'de dergi, personel bakım ürünleri için bir şirketin kurucusu Richelieu Dennis'e satıldı ve tamamen siyah ve tekrar oldu. Bugün yılda altı baskıya basıldı ve sağlam bir çevrimiçi varlığa sahip.)
Yeğeni Bayan Boyd ile birlikte Bay Smith, karısı Elaine (Goss) Smith ve bir torunu Denise Diaz tarafından hayatta kaldı. Smiths'in iki oğlu Clarence Jr. ve Craig ondan öldü.
Bay Lewis, Bay Smith'in siyah tüketicilerin değerini doğrulamak ve siyah kadınların algılanma şeklini şekillendirmek için kutlanması gerektiğini söyledi.
Lewis, “Otantikti ve ne sattığına ve araştırma tarafından desteklendiğine gerçekten inanıyordu.” Dedi ve derginin ilk günlerini hatırladı. “Her zaman hazırlandık çünkü kimsenin parçası olmak istemediği bir pazar sattığımızı biliyorduk.”
Yonkers, NY'da yaşayan Bay Smith, yeğeni Kimberly Fonville Boyd'un kısa bir hastalıktan sonra hastanede öldüğünü söyledi. Daha fazla ayrıntı göstermedi.
Essence, Mayıs 1970'te, Siyah kadınların olumsuz ve bazen nefret dolu stereotiplerinin günün sırası olduğu bir dönemde başladı, dedi Essence'ın dört kurucusundan Edward Lewis ve baş yönetici oldu.
“Bu algının üstesinden gelmek zorunda kaldık,” dedi bir röportajda. “Clarence, siyah kadınların hikayesini inek olarak anlatmamızı önerdi.”
Reklam ve pazarlamadan sorumlu olan derginin başkanı olarak, Bay Smith, ABD'de 30 milyar ABD dolarından fazla bir pazarı kontrol eden 12 milyon siyah kadın olduğunu ve derginin aralarında daha fazla etkilenen 4,2 milyonu arttırdığını ve 18-4 yaşları arasındaki kadınların daha fazla etkilenen ve isteğe bağlı gelirleri artırdığını ilk kez yaptı.
Kendine güvenen ve büyüleyici bir konuşmacı olarak, Bay Smith pazar araştırması ile iyi hazırlandı, ancak meslektaşı dedi, ancak zorluğu en başından beri tanınabilirdi: derginin ilk baskısı sadece 13 sayfa reklam oldu ve ikinci ve üçüncü baskı, her biri değerleri olan sadece beş sayfa ile daha da kötüleşti.
Mayıs 1970'te yayınlanan ve Barbara Cheeseborough modeliyle ilk baskının kapağı.Kredi…Varlıklar
Manhattan'da ofisleri olan dergi hala engellere maruz kalırken, beklentiler iyileşti: kan dolaşımı, nihayetinde 1.1 milyonun üzerine satılan 50.000 kopyadan oluşan bir açılıştan yükseldi. Reklam sayfalarının sayısı 1000 yaşına yükseldi ve Estée Lauder, Johnson & Johnson ve Pillsbury gibi şirketleri çekti. Ve Smith'e göre, tam sayfa renkli bir ekranın fiyatı 2.500 $ 'dan 48.000 $' dan 2001'e yükseldi.
1981'den 2000'e kadar derginin editörü Susan L. Taylor, “Clarence, siyah kadınların liderliği ve satın alma gücümüzün etkileri için acımasız bir şampiyondu.
Öz tohumu, Kasım 1968'de küçük bir grup siyah profesyonel – Bay Lewis, Cecil Hollingsworth ve Jonathan Blount – tüm yabancıların Afrika -Amerikalı girişimciliği teşvik etmek için bir Wall Street konferansında bir araya geldiği zaman çimlenmeye başladı. Bay Smith iki hafta sonra gruba katıldı.
Kentsel huzursuzluk, Rev. Dr. Martin Luther King Jr. ve Robert F. Kennedy ve Vietnam Savaşı'nın en ölümcül yılında saldırıları ile ABD'de sosyal ve burjuva huzursuzluğu zamanıydı. Bununla birlikte, aynı zamanda Siyah kadınların siyah kadınların yaratılması fırsatlarını artırmak için sivil haklar hareketinin arayüzünün ve Siyah kadınların güçlendirme hareketinin bir zamanıydı.
Bayan Taylor'a göre, siyah kadınlar için bir dergi kavramı Bay Blount'tan sorumluydu. “Annesi şöyle derdi:” Neden bana benzeyen kimseyi görmediğim dergileri okumak zorundayım? “
Prudential Insurance için en çok satan Bay Smith, Bay Lewis'in “Essence'dan Adam: Siyah Kadınlar İçin Bir Dergiyi Gereken” (2014) anısına yazdığı gibi, dört orijinal ortaktan en başarılı ve en eskisi idi. Aynı zamanda arabası olan tek kişiydi. Ford, General Motors ve Toyota gibi otomotiv şirketlerini, kadın yayınlarında nadiren yaptıkları reklam satın almaya ikna etti.
Essence'ın ilk kapağına, bir Afro giyen Model Barbara Cheeseborough'un yakın bir fotoğrafı ve doğrudan akım olarak özgünlük olan bir görünüm hakim oldu.
İçinde moda ve güzellik hakkında fotoğraf bağları ve farklı cilt tonlarının ünlü modelleri vardı. “Şehvetli Siyah Adam, Beni Seviyor musun?” Başlıklı bir makale, beyaz kadınları kabul eden ve evlendiren siyah erkeklerin konusunu araştırdı. Başka bir makale, Rosa Parks'tan Kara Panter Partisi'nin Kathleen Cleaver'a kadar sivil haklar hareketinde aktif olan kadınlara odaklandı.
İlk baskının önizlemesi, Haberler reklam koçu Philip H. Dougherty, “iyi görünümlü bir iş” olarak adlandırıldı.
Clarence O. Smith, 31 Mart 1933'te New York'ta Clarence Smith ve Millicent Frey'in (bazen yazılmış) oğlu olarak doğdu. Bronx'un Williamsbridge bölümünde büyüdü.
2005'ten itibaren NPR ile yapılan bir röportajda, Bay Smith, çoğunlukla siyah, ancak entegre okullarla olan gençliğinin mahallesini, ebeveynlerin çocuklarına hem kendini etkilenme hem de özverilik için değer verdikleri bir meslektaş yer olarak tanımladı.
“Üretken bir hayat yaşayan ve daha büyük topluluğa da bakan insanlara büyümekten sorumluyduk.” Dedi.
Reklamverenleri memnun etmek için, başlık sayfalarında daha fazla reklam çağırdı ve dergiyi bu belirli endüstrilerde reklamverenlere ulaşmak için güzellik veya seyahat için özel konular oluşturmaya teşvik etti. Ayrıca 1971'den 1980'e kadar Essenz'in Editör Marcia Ann Gillespie, esas olarak siyah kadınlardan oluşan bir reklam satış çalışanı kiraladı.
Gillespie ve Bay Smith, “Beyaz şirketlerin siyah bir kadın dergisi ile bir araya gelme direnci gerçekten yoğundu” dedi: “Her zaman bir yolda bir yol denedim ve sınırsız kaldım. Görev listesinde değildi.”
Bay Smith, siyah kadınların onurlandırdığı yıllık bir ödül töreniyle ve her Temmuz ayında New Orleans'a yaklaşık 500.000 katılımcıyı taşımaya devam eden bir kültürel ve müzik festivali ile özün eğlence tarafını genişletmede önemli bir rol oynadı.
Essence'de reklamcılık eski başkan yardımcısı Barbara Britton, “O bir fütüristti” dedi.
Orijinal dört kurucudan, Bay Smith ve Bay Lewis, uzun süre sonra şirketle birlikte kalanlardı. Ancak 32 yıllık ortaklığı, kişisel ve mesleki sorunlar kazanarak doksanlarda kötüleşti.
2000'deki son anlaşmazlığı, Essence'in yüzde 49'unun Time Warner'a satılması ile ilgiliydi. Bay Smith bunu reddetti. Anılarında Bay Lewis, Bay Smith'in “siyah sahiplikte uygun bir şirket görmek istemediğine” inancının olduğunu yazdı.
2002 yılına kadar Bay Lewis, Bay Smith'ten daha fazla hisse aldı ve şirkette üstünlük kazandı. Bay Lewis, Bay Smith, 40 milyon ABD doları arayışından sonra zorlandı ve 14 milyon ABD doları satın aldı. İkisi nadiren konuştu.
Essence'den ayrıldıktan sonra, Bay Smith bir plak şirketi ve bir seyahat işi başlattı.
Essence, sahipliğinin geri kalan yüzde 51'ini 2005 yılında Time Warner'a sattı (2018'de dergi, personel bakım ürünleri için bir şirketin kurucusu Richelieu Dennis'e satıldı ve tamamen siyah ve tekrar oldu. Bugün yılda altı baskıya basıldı ve sağlam bir çevrimiçi varlığa sahip.)
Yeğeni Bayan Boyd ile birlikte Bay Smith, karısı Elaine (Goss) Smith ve bir torunu Denise Diaz tarafından hayatta kaldı. Smiths'in iki oğlu Clarence Jr. ve Craig ondan öldü.
Bay Lewis, Bay Smith'in siyah tüketicilerin değerini doğrulamak ve siyah kadınların algılanma şeklini şekillendirmek için kutlanması gerektiğini söyledi.
Lewis, “Otantikti ve ne sattığına ve araştırma tarafından desteklendiğine gerçekten inanıyordu.” Dedi ve derginin ilk günlerini hatırladı. “Her zaman hazırlandık çünkü kimsenin parçası olmak istemediği bir pazar sattığımızı biliyorduk.”