BadılCan
Member
Newsday'in gerçekçi eski editörü ve gazetenin Long Island'daki genişlemesine ve birçok büyük araştırma projesine liderlik eden Anthony Insolia, Cumartesi günü Philadelphia'da öldü. 98 yaşındaydı.
Onun bakımevindeki ölümü üvey kızı Robin Ireland tarafından doğrulandı.
Bay Insolia, 1977 sonlarından 10 yıl sonraki emekliliğine kadar Newsday'in editörlüğünü yaptı; bu dönemde, o zamanlar Times Mirror Co.'ya ait olan bir tabloid olan gazete, yedi Pulitzer Ödülü kazandı ve yabancı habercilik ekibini Personel'in genişlettiği çeşitli ofislere dağıttı. ve etkili, insan odaklı gazetecilik konusundaki itibarını pekiştirdi.
Ancak Newsday'in başına geçmesinden bir yıl önce, bu onun en önemli gazetecilik başarıları arasında yer alacak bir girişimdi: Arizona Projesi olarak adlandırılan, birçok haber kuruluşu arasında işbirlikçi gazetecilik konusunda çığır açan bir çaba.
O zamanlar Newsday'in genel yayın yönetmeni olan Bay Insolia, Arizona muhabiri Don Bolles'in 1976'da öldürülmesine tepki olarak başlatılan projenin hikaye editörüydü.
Bay Bolles, Arizona'da politikacılar, şirketler ve organize suçlar arasındaki bağlantıları araştırırken, Haziran 1976'da Phoenix'teki bir otoparkta arabası havaya uçtuğunda ölümcül şekilde yaralandı. O zamanlar yeni gelişen bir kuruluş olan Araştırmacı Muhabirler ve Editörler (IRE), cinayetin koşullarını ve cinayeti nasıl işlediğini araştırmak için Newsday muhabiri ve editörü Robert W. Greene liderliğindeki 28 haber kuruluşundan 38 gazeteciden oluşan bir ekip oluşturdu. insanların gazetecileri öldürme konusunda “iki kere düşünmesini” sağlamak.
Proje, 1977'de 23 makaleden oluşan bir dizi üretti; bunların tümü, The Indianapolis Star, The Tulsa Tribune, The Miami Herald, The Boston Globe ve Newsday dahil olmak üzere ülke çapındaki işbirliği yapan gazetelerde yayınlandı. IRE'nin eski danışmanı Ed DeLaney, örgütün 2008 yılındaki bülteninde yer alan bir makalesinde, serinin Bay Bolles'in mafyayla olan bağlarını göstermeye yönelik çalışmasını sürdürdüğünü ve IRE'nin eski danışmanı Ed DeLaney'nin “Arizona düzenini temellerinden sarstığını” hatırladı.
Bay Insolia aynı zamanda Newsday'in, Türkiye'deki haşhaş tarlalarından Long Island'ın banliyölerine kadar eroin akışını izleyen 1974 tarihli “Eroin Yolu” projesinin baş editörüydü. Pulitzer Kamu Hizmeti Ödülü'nü kazandı.
Bay Insolia'nın altında birçok yabancı ofisi yöneten Jim Mulvaney, “Çok detaycıydı ama büyük düşünceleri ve hayalleri vardı” dedi. “İyi haberciliğin hayranıydı. İyi bir şey yaptığında gelip sana işaret ederdi.”
Bunun tersi de söz konusuydu. Robert F. Keeler, 1990 tarihli “Newsday: A Candid History of the Respectable” adlı kitabında, Bay Insolia'nın tavizsiz standartları ve “çoğu zaman sınırı aşan ve ona 'Tony Hakaret' lakabını kazandıran amansız dürüstlüğü” ile tanınıyordu. Tabloid.” Bay Insolia'yı “kusursuz haber muhakemesi ve detaylara yorulmak bilmeden gösterdiği özen” nedeniyle övdü.
1986'da C-SPAN'a verdiği bir röportajda Bay Insolia, yakın zamanda Haberler köşe yazarı Sydney Schanberg'i gazetenin New York'taki bağlı kuruluşu (New York Newsday gibi 1995'te kapanan) New York Newsday'de köşe yazarı olarak işe almasından gururla söz etti. Zamanlar). muhtemelen gazetenin dış büroları). Bay Schanberg, gazetenin Manhattan'ın batı yakasında önerilen otoyol olan Westway projesiyle ilgili haberine yönelik kamuoyu eleştirisi nedeniyle köşe yazısını bıraktıktan sonra Times'tan ayrıldı.
Bay Schanberg'in Newsday'de benzer zorluklarla karşılaşıp karşılaşmayacağı sorulduğunda Bay Insolia sert bir şekilde yanıt verdi: “Bu sayfaların amacı mümkün olduğunca çok sayıda bakış açısı sunmaktır.”
Röportajda, gazetelerin geleceğine ve gerekliliğine olan mutlak güvenini dile getirdi; bu, internet çağından önce de var olan bir değerlendirmeydi. Bay Insolia, “Gazetenin özü açıklayıcıdır” dedi ve şunu ekledi: “İnsanların gazete okuduğunu ve onları dikkatle okuduğunu düşünüyorum.”
Anthony Edward Insolia, 7 Şubat 1926'da Westchester County, NY, Tuckahoe'da doğdu. Sicilyalı bir göçmen olan babası Salvatore Insolia, New York'un giyim bölgesinde bir matbaacıydı; annesi Pasqualina (Beladino) Insolia terziydi.
New York Mount Vernon'daki okullara gitti ve 1944'te askere alındı ve Berlin'deki Tempelhof Havaalanında yer telsiz operatörü olarak atandı.
Bay Insolia, ailesinde üniversite diploması alan ilk kişiydi ve 1949'da New York Üniversitesi'nden mezun oldu. Yonkers Times'ta muhabir olarak çalıştı ve aynı zamanda Gristedes süpermarketinde bir işte çalıştı. 1955 sonbaharında muhabir olarak Newsday'e taşındı ve 30 yıldan fazla bir süre orada kaldı.
Üvey kızı Bayan Ireland'ın yanı sıra ikinci eşi Jean Insolia'dan sağ kurtuldu; kızları Anne Smyers ve Janet Insolia; oğlu Robert; kardeşi Richard; dokuz torun; üç büyük torun; ve üvey oğlu David Uris.
Kendisi de eski bir gazeteci olan Bayan Ireland, kendisine makalelerini gösterirken onun katı dürüstlüğünü hatırlatarak, “Mizaç olarak gazeteci olmaya uygun biri varsa o da odur” dedi. Bay Insolia'nın sloganının şu olduğunu hatırladı: “Kimse sana ne kadar harika olduğunu söyleyemez. Bunu kendi başına yapmalısın.”
Onun bakımevindeki ölümü üvey kızı Robin Ireland tarafından doğrulandı.
Bay Insolia, 1977 sonlarından 10 yıl sonraki emekliliğine kadar Newsday'in editörlüğünü yaptı; bu dönemde, o zamanlar Times Mirror Co.'ya ait olan bir tabloid olan gazete, yedi Pulitzer Ödülü kazandı ve yabancı habercilik ekibini Personel'in genişlettiği çeşitli ofislere dağıttı. ve etkili, insan odaklı gazetecilik konusundaki itibarını pekiştirdi.
Ancak Newsday'in başına geçmesinden bir yıl önce, bu onun en önemli gazetecilik başarıları arasında yer alacak bir girişimdi: Arizona Projesi olarak adlandırılan, birçok haber kuruluşu arasında işbirlikçi gazetecilik konusunda çığır açan bir çaba.
O zamanlar Newsday'in genel yayın yönetmeni olan Bay Insolia, Arizona muhabiri Don Bolles'in 1976'da öldürülmesine tepki olarak başlatılan projenin hikaye editörüydü.
Bay Bolles, Arizona'da politikacılar, şirketler ve organize suçlar arasındaki bağlantıları araştırırken, Haziran 1976'da Phoenix'teki bir otoparkta arabası havaya uçtuğunda ölümcül şekilde yaralandı. O zamanlar yeni gelişen bir kuruluş olan Araştırmacı Muhabirler ve Editörler (IRE), cinayetin koşullarını ve cinayeti nasıl işlediğini araştırmak için Newsday muhabiri ve editörü Robert W. Greene liderliğindeki 28 haber kuruluşundan 38 gazeteciden oluşan bir ekip oluşturdu. insanların gazetecileri öldürme konusunda “iki kere düşünmesini” sağlamak.
Proje, 1977'de 23 makaleden oluşan bir dizi üretti; bunların tümü, The Indianapolis Star, The Tulsa Tribune, The Miami Herald, The Boston Globe ve Newsday dahil olmak üzere ülke çapındaki işbirliği yapan gazetelerde yayınlandı. IRE'nin eski danışmanı Ed DeLaney, örgütün 2008 yılındaki bülteninde yer alan bir makalesinde, serinin Bay Bolles'in mafyayla olan bağlarını göstermeye yönelik çalışmasını sürdürdüğünü ve IRE'nin eski danışmanı Ed DeLaney'nin “Arizona düzenini temellerinden sarstığını” hatırladı.
Bay Insolia aynı zamanda Newsday'in, Türkiye'deki haşhaş tarlalarından Long Island'ın banliyölerine kadar eroin akışını izleyen 1974 tarihli “Eroin Yolu” projesinin baş editörüydü. Pulitzer Kamu Hizmeti Ödülü'nü kazandı.
Bay Insolia'nın altında birçok yabancı ofisi yöneten Jim Mulvaney, “Çok detaycıydı ama büyük düşünceleri ve hayalleri vardı” dedi. “İyi haberciliğin hayranıydı. İyi bir şey yaptığında gelip sana işaret ederdi.”
Bunun tersi de söz konusuydu. Robert F. Keeler, 1990 tarihli “Newsday: A Candid History of the Respectable” adlı kitabında, Bay Insolia'nın tavizsiz standartları ve “çoğu zaman sınırı aşan ve ona 'Tony Hakaret' lakabını kazandıran amansız dürüstlüğü” ile tanınıyordu. Tabloid.” Bay Insolia'yı “kusursuz haber muhakemesi ve detaylara yorulmak bilmeden gösterdiği özen” nedeniyle övdü.
1986'da C-SPAN'a verdiği bir röportajda Bay Insolia, yakın zamanda Haberler köşe yazarı Sydney Schanberg'i gazetenin New York'taki bağlı kuruluşu (New York Newsday gibi 1995'te kapanan) New York Newsday'de köşe yazarı olarak işe almasından gururla söz etti. Zamanlar). muhtemelen gazetenin dış büroları). Bay Schanberg, gazetenin Manhattan'ın batı yakasında önerilen otoyol olan Westway projesiyle ilgili haberine yönelik kamuoyu eleştirisi nedeniyle köşe yazısını bıraktıktan sonra Times'tan ayrıldı.
Bay Schanberg'in Newsday'de benzer zorluklarla karşılaşıp karşılaşmayacağı sorulduğunda Bay Insolia sert bir şekilde yanıt verdi: “Bu sayfaların amacı mümkün olduğunca çok sayıda bakış açısı sunmaktır.”
Röportajda, gazetelerin geleceğine ve gerekliliğine olan mutlak güvenini dile getirdi; bu, internet çağından önce de var olan bir değerlendirmeydi. Bay Insolia, “Gazetenin özü açıklayıcıdır” dedi ve şunu ekledi: “İnsanların gazete okuduğunu ve onları dikkatle okuduğunu düşünüyorum.”
Anthony Edward Insolia, 7 Şubat 1926'da Westchester County, NY, Tuckahoe'da doğdu. Sicilyalı bir göçmen olan babası Salvatore Insolia, New York'un giyim bölgesinde bir matbaacıydı; annesi Pasqualina (Beladino) Insolia terziydi.
New York Mount Vernon'daki okullara gitti ve 1944'te askere alındı ve Berlin'deki Tempelhof Havaalanında yer telsiz operatörü olarak atandı.
Bay Insolia, ailesinde üniversite diploması alan ilk kişiydi ve 1949'da New York Üniversitesi'nden mezun oldu. Yonkers Times'ta muhabir olarak çalıştı ve aynı zamanda Gristedes süpermarketinde bir işte çalıştı. 1955 sonbaharında muhabir olarak Newsday'e taşındı ve 30 yıldan fazla bir süre orada kaldı.
Üvey kızı Bayan Ireland'ın yanı sıra ikinci eşi Jean Insolia'dan sağ kurtuldu; kızları Anne Smyers ve Janet Insolia; oğlu Robert; kardeşi Richard; dokuz torun; üç büyük torun; ve üvey oğlu David Uris.
Kendisi de eski bir gazeteci olan Bayan Ireland, kendisine makalelerini gösterirken onun katı dürüstlüğünü hatırlatarak, “Mizaç olarak gazeteci olmaya uygun biri varsa o da odur” dedi. Bay Insolia'nın sloganının şu olduğunu hatırladı: “Kimse sana ne kadar harika olduğunu söyleyemez. Bunu kendi başına yapmalısın.”